Permutatio est oratio aliud verbis aliud sententia demonstrans. Ea dividitur in tres partes: similitudinem, argumentum, contrarium ( Read more... )

Translatio est, cum verbum in quandam rem transferetur ex alia re, quod propter similitudinem recte videbitur posse transferri. Ea sumitur rei ante oculos ponendae causa, sic ( Read more... )

Abusio est, quae verbo simili et propinquo pro certo et proprio abutitur, hoc modo: "Vires hominis breves sunt"; aut: "parva statura"; aut: "longum in homine consilium"; aut: "oratio magna"; aut: "uti pauco sermone." Nam hic facile est intellectu finitima verba rerum dissimilium ratione abusionis esse traducta.

Ab uno plura hoc modo intellegentur ( Read more... )

Intellectio est, cum res tota parva de parte cognoscitur aut de toto pars. De parte totum sic intellegitur:

"Non illae te nuptiales tibiae eius matrimonii commonebant?"

Nam hic omnis sanctimonia nuptiarum uno signo tibiarum intellegitur. ut si quis ei, qui vestitum aut ornatum sumptuosum ostentet, dicat ( Read more... )

Superlatio est oratio superans veritatem alicuius augendi minuendive causa. Haec sumitur separatim aut cum conparatione. Separatim, sic:

"Quodsi concordiam retinebimus imperii magnitudinem solis ortu atque occasu metiemur."

Cum conparatione aut praestantia superlatio sumitur. A similitudine, sic:

"Corpore niveum ardorem adsequebatur ( Read more... )

Perversione, sic:

"Hoc vobis deos inmortales arbitror dedisse virtute
vestra ( Read more... )

Ab eo, quod continet, id, quod continetur, hoc modo denominabitur: "Armis Italia non potest vinci nec Graecia disciplinis" - nam hic pro Graecis et Italis, quae continent, notata sunt -

ab eo, quod continetur, ut si quis aurum aut argentum aut ebur nominet, cum divitias velit nominare.

Harum magis in praecipiendo divisio, quam in quaerendo ( Read more... )

Denominatio est, quae ab rebus propinquis et finitimis trahit orationem, qua possit intellegi res, quae non suo vocabulo sit appellata ( Read more... )

Itemsi quis de adversario cum dicat, "Videte nunc", inquit, "iudices, quemadmodum me Plagioxiphus iste tractarit".
Hoc pacto non inornate poterimus, et in laudando et in laedendo, in corpore aut animo aut extraneis rebus dicere sic uti cognomen quod pro certo nomine collocemus.