Հիմա ավելի որոշակի, քան առաջ, երբ նստած եմ, հատկապես այս ուշ ժամին, ու միայն ինձ հայտնի պատճառով այս գրառումը (կամ կարող էր  լինել մեկ ուրիշը) գրելու չհանձնվող մտադրությամբ, փորձում եմ անտեսել խղճի խայթը` ինչ-որ անհարմար, անպատշաճ ու թաքուն բան անելու իբրև, և պատասխանատու եմ` լավ չգիտեմ ում, բայց կան մի քանիսը, ու դրանցից մեկը երևի ժամանակն է,   ( Read more... )

Մի պատմություն եմ ուզում պատմել, չգիտեմ ինչ մրրիկ է ինձ վերցրել, պտտվում է ուղեղիս մեջ` որ անպայման ուզում եմ պատմել:

Ուրեմն, երբ փոքր էի, զբաղվում էի գեղարվեստական մարմնամարզությամբ:

( more... )

Հիշողությունները հոտ ունեն ( Read more... )

зачем человеку каникулы, задумался кто-нибудь...  а человеку каникулы затем, чтоб отдохнуть...

Կարոտել եմ: Նենց սիրով կնայեի...

Ըմբռնելի բացատրություններից. երազները մեր` օրվա ընթացքում ուղեղի կրած տպավորությունների շարունակությունն են: Մեծ մասամբ, թվում է, այդպես էլ կա. տեսնում  ենք այն, ինչի մեջ ենք:

Բայց երբեմն տեսնում ենք բաներ, որոնք օրվա անցուդարձի ցուցակում ոչ միայն չկան, այլև չես հասկանա որտեղից հայտնվեցին:

Եթե ենթադրենք, թե երազները մեսիջներ են /կկարդաս, թե ոչ` ( Read more... )

Ինչն է հետաքրքիր. չգիտեմ որ տարիքից, բայց երևի ահագին վաղուց կլինի արդեն, որ տեղում ու վայրկենապես հեքիաթներ հորինելու կրեատիվությունս լքել է ինձ չգիտեմ ինչ պատճառով :(, ու հիմա, երեխայիս քնեցնելուց, երբ զամբյուղի գրքերը կարդացված են, իսկ բոլոր հայտնի հեքիաթները վաղուց են սպառվել, միակ պատմելիքս է դառնում դրվագներ իմ մանկությունից. որոնք փորփրում ( Read more... )

Մի երկար գրառում արեցի, պատահաբար ջնջվեց, կեսը: Միայն մի կեսը թողնել` իմաստ չունի, նորից գրել մյուս
կեսը` արդեն չեմ կարող, որովհետև չեմ հիշում բառերը, որ գրել էի: Փնտրեցի history-ում` ապարդյուն: Էխ…
Երևի պիտի չգրվեր?

Թագերն էլ պահպանվել են…

Պատահական փաստ 6

( մանկապարտեզ*** )

Գիշեր է, կատարյալ խավար` 360 աստիճանով:

( Պատահական փաստ 5 )

( Պատահական փաստ 3 )