Էրեկ սա կարդալուց հետո սկսեցի ինտերնետում քչփորել "Once"-ը, որ տեսնեմ էդ ինչ ֆիլմ է: Հետաքրքրեց :)
Էնքան ծանոթ է էդ զգացողությունը, երբ մի բանով շատ-շատ ոգևորված ես ու անպայման ուզում ես՝ կողքինդ էլ վարակվի էդ ոգևորությամբ, բյաց ինքը անտարբեր է մնում... Անդուր զգացում է:
Հաաա... Ինձ զարմանալի էր, որ իր պատմությունն էր ու փաստորեն չհետաքրքրեց: Այսինքն ես հուսախաբ եղա ոչ թե նրանից, որ չհետաքրքրեց /գիտեմ, որ լիքը մարդու չէր հետաքրքիր կոնկրետ էս ֆիլմը/, այլ որ իմ պատկերացումներն էին սխալ, թե ֆիլմն իրեն ինչ-որ բան կասի,
Comments 10
Reply
Reply
Ayo!!!
Reply
Էնքան ծանոթ է էդ զգացողությունը, երբ մի բանով շատ-շատ ոգևորված ես ու անպայման ուզում ես՝ կողքինդ էլ վարակվի էդ ոգևորությամբ, բյաց ինքը անտարբեր է մնում... Անդուր զգացում է:
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment