Leave a comment

iparika February 11 2011, 09:28:06 UTC
Էրեկ սա կարդալուց հետո սկսեցի ինտերնետում քչփորել "Once"-ը, որ տեսնեմ էդ ինչ ֆիլմ է: Հետաքրքրեց :)

Էնքան ծանոթ է էդ զգացողությունը, երբ մի բանով շատ-շատ ոգևորված ես ու անպայման ուզում ես՝ կողքինդ էլ վարակվի էդ ոգևորությամբ, բյաց ինքը անտարբեր է մնում... Անդուր զգացում է:

Reply

urish February 11 2011, 09:29:19 UTC
Բայց էս դեպքում ով էր անտարբեր մնում?

Reply

iparika February 11 2011, 09:36:58 UTC
Ինձ թվաց՝ Հենրիետան...

Reply

urish February 11 2011, 09:39:05 UTC
Հաաա... Ինձ զարմանալի էր, որ իր պատմությունն էր ու փաստորեն չհետաքրքրեց: Այսինքն ես հուսախաբ եղա ոչ թե նրանից, որ չհետաքրքրեց /գիտեմ, որ լիքը մարդու չէր հետաքրքիր կոնկրետ էս ֆիլմը/, այլ որ իմ պատկերացումներն էին սխալ, թե ֆիլմն իրեն ինչ-որ բան կասի,

Reply

urish February 11 2011, 09:46:20 UTC
մի խոսքով, իմ հիասթափությունը ոչ թե Հենրիետան էր, այլ իմ սխալվելը:

Reply

iparika February 11 2011, 09:47:38 UTC
Հա, էդ նրբությունը բաց էի թողել :)

Reply

urish February 11 2011, 09:48:05 UTC
:)

Reply


Leave a comment

Up