Անգործությունը իմ համար մեկ թշնամին է ( Read more... )

Ամենից շատ գնահատել եմ սկսել առողջ դատողությունը։

Չորրորդ դասարանի աշակերտներիս ասում եմ՝ "Երեքշաբթի ես դպրոցում չեմ լինելու։ Ինձ կփոխարինի ուրիշ ուսուցիչ ( Read more... )

Հայերեն եմ պարապում 17-ամյա աշակերտիս հետ, որը հայերենը որպես օտար լեզու պետական քննություն է հանձնելու ( Read more... )

Սովորաբար ես գրանցում եմ ճամփորդական նոթերս հատուկ հատկացված ճամփորդական նոթատետրերումս։ Բայց ձեռքով գրելն ինձ համար անհարմար է․ համբերությունս չի հերիքում, արդյունքում գրում եմ անփույթ, կիսատ-պռատ, արագ ձանձրանում եմ և կարճ կապում՝ շուտ ավարտելու համար ( Read more... )

Այս շաբաթ Լեզուների Ավագ Քոլեջի ավարտականի օրն էր։

( Read more... )

Այսօր առավոտյան որոշեցի քայլել տնից աշխատանքի։ Հեռավորությունը 4 կիլոմետր է։ Երբեմն քայլում եմ, երբ շատ չեմ շտապում հասնելու և հատկապես տուն վերադառնալու: Սովորաբար ձանձրալի է վաղուց ծանոթ, նույն ճանապարհով քայլելը, հատկապես մի ճանապարհով, որին ոչինչ չի կատարվում․ մեծ քաղաքի արվարձանային անփոփոխ լռությունն է, միանման փողոցներն ու տները, և ( Read more... )

Եղբորս մահից հետո կյանքի հանդեպ ընկալումներս փոխվեցին․ կյանքը սկսեցի տեսնել ավելի շատ կողքից, քան ներսից։ Ժամանակն ու տարածքը, որտեղ մարդը կոչված է անցկացնելու մի երկրային կյանք, սահմանափակվեցին ակնթարթով ու ձեռքի ափի չափ մակերևույթով։ Հույզեր, սպասելիքներ-նպատակներ, հասցնելիքներ ու չհասցնելիքներ, ձգտումներ ու իդեալներ, դարձան անիմաստ էդ ակնթարթի և ( Read more... )

Երեկ տարօրինակ մի հայեցակարգի տեսիլ ունեցա ( Read more... )

Ինքնաթիռում սիրում եմ հայալեզու գիրք կարդալ, հատկապես սովետական հրատարակության ( Read more... )