Մարդուն երբեմն անհրաժեշտ է լինում խխունջի նման քաշվել իր խեցու պատերից ներս, հավաքել-թաքցնել իր զգայուն, կպչուն լորձաթաղանթը, որն այնքան հակված է հավաքելու հազարումի կեղտ ու ոջիլ, ու թողնելու թաց, տհաճ հետքեր այն մասերով, ուր վիճակված է սողալ: Այնքան կարևոր է այդ խեղճ, զգայունիկ մսագնդիկը կուչ տալ մի ապահով տեղ, ուր չկա քամի, ու չկա ոչ ոք, միայն
(
Read more... )