Тыдзень як штодня заходжу сюды напісаць пост, але не магу пачаць, бо перада мной разьвярзаецца безна. У мяне ў профілі чамусьці стужкуюцца самыя папулярныя беларускія, прасьці Госпадзе, блогеры (хто ведае, як іх выключыць?). Я аўтаматычна пачынаю іх чытаць, хапаюся за галаву, потым за сэрца, потым за даведнік Разэнталя, потым іду на кухню піць ( Read more... )

Макстацкі пераклад - заўсёды адлюдніцтва. Гэта пераканаўча давёў  Геранім Стрыдонскі, які на чатыры гады сыйшоў у пустэльню, каб вывучыць іўрыт для перакладу Бібліі. Наступны ўрок, які ён даў перакладчыкам - заўсёды трымай сувязь з краінай арыгіналу. Лацінскі пераклад Бібліі (Вульгату) ён ствараў, жывучы ў Бэтлееме ( Read more... )

Пару гадоў таму К. папрасіў мяне перакласьці  знакаміты афраамэрыканскі госпэл. Здаецца, для нейкай прозы яму спатрэбіўся. Прычым, як гэта заўсёды ў нас бывае, калі гаворка не пра "звары боршч", просьбу аформіў пісьмова, выслаўшы падрабязныя інструкцыі мэйлам у суседні пакой.

Гаворка ішла пра "Wade in the Water", і перакладаць я тады не ўзялася, ( Read more... )

Ну вось, вырашыла прадэманстраваць, што недарэмна жыву на зямлі. 33 - век Хрыста - не ведаю, ці этычна з гледзішча кансэрватыўнай публікі прымазвацца да гэтай лічбы паненкам, але мы мадэрністы, нам можна. Баляслаў Лесьмян таксама быў мадэрністам, і глядзіце, што тварыў, чарцяка. Білася з гэтым вершам шмат год, вось сёньня адважваюся паказаць ( Read more... )

Сёньня - хэпі бёздэй у Грабала нашага Багуміла. Карыстаючыся інфармацыйнай нагодай, вывешваю тут пачатак новага свайго перакладу - аповесьці  "Příliš hlučná samota", пра тое, што бываюць часы, калі цэлыя цывілізацыі ідуць нафіг, і сузіраць гэтае разбурэньне настолькі балюча, што нават прыемна. Бо гэтыя цывілізацыі сыходзяць вельмі прыгожа. Увогуле ( Read more... )

Ня стала ng68. Падзея, у якую немагчыма паверыць. Але радасна, што яна была з намі. Сёньня цэлы дзень згадваем, як яна прыяжджала ў Менск.

Вось рэпартаж пра гэта vadim_i_z.

А вось пераклады яе вершаў, якія я тады чыталаПамяні мяне, пакуль я жыву ( Read more... )

Нарэшце - працяг сэрыі "Чэская калекцыя". Выйдзе дафігішча кніжак. Сярод іх - і такая. Пераклад - мой, рэдактура - Лявона Баршчэўскага, дызайн вокладкі - Сяргея Ждановіча, друк Ігара Логвінава. Пра дызайн было шмат спрэчак, сілы зла  хацелі на вокладку паталочны плінтус, але потым усе калегіяльна вырашылі, што так лепей:


( Read more... )

Віслава Шымборска

НАДМАГІЛЬЛЕ

Спачыў тут, архаічны, як цэзура,
труп - зьлёгку паэтычная натура.
Зямля ёй пухам, хоць да сьмерці муза
ня стала сябрам жоднага саюза.
Вось і пліта над ёю: пыл, трава,
чатыры пары рыфмаў і сава.
Мінак-юнак, разархівіруй памяць
і памяні Шымборску ў гэту замець.

(c.) maryjka_NAGROBEK ( Read more... )

Памёр Вацлаў Гавэл.


( Read more... )

Напрыканцы акадэмічнага году (дзявочая памяць нават не захавала, калі ён здараецца, гэты канец) асьпірант мусіць здаць унівэрсытэту справаздачу па сваёй працы за гэты самы акадэмічны год. У справаздачы ёсьць свая форма, і ўсю дзейнасьць трэба раскласьці па палічках: сэмінары, канфэрэнцыі, публікацыі... Запаўняючы такую форму годзе так у 2006, я ( Read more... )