Дзеля прымусовай пазітывізацыі (ад пазітыў) жыцця ўчора набыла пачак фарбы для валос "Гарачы шакалЯд", пазваніла свайму майтсру і сёння раніцай стала шакаладнай-шакаладнай. Аж, сама сабе падабаюся ў люстры, а гэта вам ні абы-што, бо вельмі рэдка бывае.

Напэўна, каб была магчымасць я б вельмі часта мяняла шпалеры ў пакоях, мэблю, шторы, прычоску і колер валасоў. Магчыма я б клеіла сабе штотыдзень новыя пазногці з квяцістымі ўзорамі ці не клеіла, а проста фарбавала. Увесь час купляла бы сабе новыя сукенкі, спадніцы, палітоны, боты і чаравікі. Яшчэ перыядычна я бы мяняла краявіды перад вачыма ў ( Read more... )

( Read more... )

Раніцай, каб спыніць залеву нараканняў на жыццё, абставіны і Бога хуценька пачала маліцца. Ляжаць было больна, здавалася, што ад болю адваліцца нага, а ляжала ў такім становішчы, што сама ніяк не павярнуся. Адсюль і енк: "Божа Ўсемгутны, не прашу ж нічога толькі крыху моцы, каб самой уставаць ды класціся". І такая ўжо няшчасная была ў той момант, і ( Read more... )

( Read more... )

Атрымаўшы на ятуце чарговую прапанову пазнаёміцца\пасябраваць\сустрэцца, я нарэшце вырашыла на аватарку паставіць штосьці рэальнее за партрэт на прыфаташопленым фоне. Паставіла, цяпер чакаю, што пацішэе. Зусім развучылася камунікаваць з людзьмі. Лянота страшэнная ( Read more... )

Вось ціснеш у сябе ўсё звычайнае жаночае. І падаецца, што памёрла ў табе ўсялякае жаданне, зусім нічога не хочацца, нат не думаецца ні аб чым гэткім. Здаецца ты дасягнула пэўнага ўзроўню пафігізму адносна сябе ў жыцці, канстатуеш душэўны супакой у тых сферах, дзе іншыя ўвесь час нечага шукаюць ( Read more... )

( Read more... )

Бывае, што шекаторыя засмучальныя моманты жыцця хутка ўраўнаважваюцца маленькімі, але радаснымі і нечаканымі прыемнасцямі. Вось і ў мяне ўраўнаважылася. Амаль.

Снег. Дахі будынкаў за вакном, редкая жоўтая лістота на галінах дрэў і самі галіны засыпаны дробным снегам. Неба ляжыць на верхавінах дрэў, блізкае, шэрае,цяжкае і сыпле на горад снегам. За вакном прыгожа, у хаце цёпла, у мяне антысвята. Ранняя зіма скрала ў мяне магчымасць яшчэ некалькі тыдняў самастойна "хадзіць" па гораду. Буду сумаваць па ( Read more... )