У 2012 годзе я ўжо рабіў падобны хіт-парад, у мінулым годзе прафілоніў, а сёння зноў вяртаюся да гэтай ужо традыцыі ( Read more... )

Нарэшце панаклейваў даўно купленыя налепкі на паўсцёртую клавіятуру. І зразумеў, як даўно я нічога не пісаў. У сэнсе, не каменты ці допісы ў сацсетках, не скапіпашчаныя рэфераты (пяты курс жа завяршаецца, колькі можна), а нешта, народжанае ўласным мозгам, тое, што хочацца сказаць свету (Хаця для апошняга актуальней той ужо крыху барадаты жарт, ( Read more... )

Некрафілія.

Ты нараджаеш прозу.

Ты нараджаеш вершы.

Кажуць, пошлая поза?

Кажуць, што ты не першы?

Кажаш што ты не свежы,

Пахнеш чарвямі й гноем?

Што ж, перасоўцы межаў

Скончыцца трэба запоем.

Годзе давіцца прозай

Ды захлынацца сказам!

Лепей зганяй за дозай

Ды надышыся газам.

Выжмі апошнія сілы,

Выжмі да самага донца!

Хай чытачы-некрафілы

Трахнуць падохлае сонца ( Read more... )

“Вам не смачныя мае вершы?

Што ж, вы не першы і я не першы.”

“Мы - дэмакраты. Давай без прынукі

Прагаласуйма, паднімем рукі,

Ажыццявім грамадзянскае права!”

Цётачкі злева і дзядзечкі справа,

Хлопцы і дзеўкі, дзяды і бабулі

Эх галасуюць, сунуць мне дулі.

Скаляць мне зубы: “Што, лузер, аблом?

Здай балалайку на металалом!”

Толькі дарэмна! Я бачыў скрозь дулі,

( Read more... )