Неяк вырашыў падлічыць, колькі разоў змянялася ўлада ў Нясвіжы на працягу бурнага ХХ стагоддзя.
Вынік уражвае: несвіжане шматкроць падарожнічалі з краіны ў краіну, не выходзячы з уласнай хаты! Такім чынам, я і мае бацькі пажылі у 2 дзяржавах, бабуля перажыла 5 зменаў улады, а мой прадзед - ажно 16!

Click to view

( Палічым змены ўлады ў Нясвіжы? )

Пачаўся той час, калі доўгімі асеннімі вечарамі грэешся ля каміна ці батарэі, а ў дрыготкім святле лучыны або манітора прыгадваюцца даўнія падарожжы. Прыгадалася мая першая далёкая аўтаспынная выправа, якая ўвайшла ў гісторыю эпахальным холіварам з каханай Ганусяй і рэкордна паршывым аўтаспынам пад назвамі Вялікая Экспедыцыя за Рыжскім Бальзамам і ( Read more... )

На службе ў царкве маленькі хлопчык вялікімі вачыма глядзіць на святара ў святочным убранні, спрабуе зазірнуць за царскія вароты (прынамсі, я некалі намагаўся), раптам тузае маму за руку.
- Маам! А дзе Бог жыве?
- Бог? - дзівіцца мама. - На небе, канешне.
- Ды не, вось гэты бог! - асцярожна тыцкае пальчыкам у бок бацюшкі.
- А-а-а! Гэты бог жыве каля ( Read more... )

Нарэшце панаклейваў даўно купленыя налепкі на паўсцёртую клавіятуру. І зразумеў, як даўно я нічога не пісаў. У сэнсе, не каменты ці допісы ў сацсетках, не скапіпашчаныя рэфераты (пяты курс жа завяршаецца, колькі можна), а нешта, народжанае ўласным мозгам, тое, што хочацца сказаць свету (Хаця для апошняга актуальней той ужо крыху барадаты жарт, ( Read more... )

Лягла сняжынка
На тваю цёплую далонь.
Лаві, іх няшмат!

"У мяне няма нічога, акрамя магіл, бо я ваш сын..." Алесь Загорскі

Трупы лісця
Нагадалі памерлых.
Хутка Дзяды.
***
Клічуць магілы.
Мёртвыя просяць цяпла.
Знічкі на камянях.
***
Дотык да шыбы.
Гэта Дзяды, што ты клікаў,
Ці апошні ліст.

А пасля - яшчэ ізлілося... Без прэтэнзій на Нобеля. Але ад душы ( Read more... )

Пасля доўгай творчай імпатэнцыі нечакана захацелася "ізліцца" на клавішы, а пасля ў ЖЖ. Як кажуць, Ворд і днявачка ўсё сцерпяць... Можа, назаўтра ўсё выдалю...

Эпіграф да рэзюмэ

Мае маладыя
Гадзіны,  мінуты
Нарэшце рашыў я
Прадаць за валюту,

Раздаць на развес,
На разнос і паштучна,
Адправіць пад прэс,
Завярнуць у анучы.

Гадоў бесклапотных
Сыграныя ролі…
( Read more... )

 Стары-стары-стары верш. Яшчэ школьных часоў, калі паездка ў Менск для мяне была амаль як падарожжа Марка Пола... Так, свет тады быў большым і загадкавейшым.

Мы ішлі між барваў лесу,

Між калючых злых хмызоў.

Раз сустрэлі паэтэсу,

Раз - абоз у сто вазоў.

Нам абоз не па дарозе,

Паэтэсам - іншы шлях,

Вось і скачам - на марозе,

Пад дажджом, на злых вятрах

( Read more... )