1. O jakiej porze dnia czytasz najchętniej?
Najlepiej to czyta mi się w rozklekotanym fotelu stojącym na balkonie, po południu, na przełomie wiosny i lata. To jest okres w którym czytam najwięcej książek. W reszcie roku pora dnia mi wisi.

2. Gdzie czytasz? Zazwyczaj na własnym łóżku tudzież w fotelu w moim pokoju. Albo we wspomnianym już fotelu ( Read more... )

Śniło mi się dzisiaj, że wsiadłam w samolot i poleciałam do Tokyo, a potem pisałam tutaj, żebyście na mnie nie czekali bo ja tam zostaję ( Read more... )

- Wiesz mamo, że Japonia ma od dzisiaj nowego premiera?
- Taaak?
- No tak... Taro Aso się nazywa.
- Ty już nawet z polityką japońską jesteś bardziej na bieżąco niż z polską...
*duma, duma*

Fotek dalej nie wrzuciłam, ale zuploadowałam do neta filmiki z Japonii. Krótkie to wszystko, bo pamięci tylko 2 GB ze sobą miałam, ale są! Tutaj, jak ktoś ma ( Read more... )

Wróciłam. I wiecie co ( Read more... )

Z Japonii pisze, wiec raz: to wpis historyczny na tym zurnalu, dwa, musicie wybaczyc brak polskich liter ( Read more... )

A jutro o tej porze będę jeszcze pewnie w drodze. No ciągle jak jakiś kosmos, wierzyć się nie chce, choć spakowana walizka po prostej na widoku. Zero strachu. Ale w końcu czego się bać, do swoich lecę, nie?
Wracam dwudziestego, do usłyszenia.
Żeby jeszcze tak gorąco nie było...

Za pięć dni wyjazd, a ja w rozsypce - normalka. To znaczy w porównaniu z wczoraj jestem bogatsza o Wojtusiowe korepetycje odnośnie latającego złomu (czyt. samolotu), ale ciągle zbyt dużo biegania i zbyt dużo rzeczy do kupienia. I nigdzie nie mogę znaleźć odpowiedniej przejściówki. Kobita w elektronicznym popatrzyła na mnie jak na debila i zaczęła ( Read more... )

O "Kill Billu":
Na rynek japoński Quentin Tarantino wypuścił tak zwaną wersję UNCUT "Kill Bill: Vol.1". Uznał chyba, że aby móc obejrzeć co ostrzejsze sceny i "jatkę" w wersji kolorowej, należy być Japończykiem, bo tylko "oni" są w stanie obejrzeć najbardziej brutalne sceny, które poległy pod nożycami cenzorów.

O "Salò, czyli 120 dni Sodomy":
Jest ( Read more... )

Oto mój dylemat sprzed iluś tam dni - obejrzeć film bolly i rozpłynąć się nad Szarukiem, czy obejrzeć japoński horror i znowu bać się kranu tudzież telewizora?
Niestetyż albo stetyż, miłość ma do Japonii (i do horrorów) zwyciężyła, a na bolly i tak mam zastój, sięgnęłam zatem po kasetę z Nieodebranym połączeniem. To był mój drugi raz z tym filmem, ( Read more... )

Hello Tokyo! Hello Japan! My name is Bryan. I'd like to introduce you to my band. First of all, on the drums, Mickey Curry-san! On the lead guitar, Keith-san! (Live at the Budokan, 2003Jak go nie kochać? *fangirl syndrome mode on ( Read more... )