-
Па хадзецку
Уражаньне ад вечарыны БХД. Стары каталіцкі воцат і малады пратэстанцкі кампот. Ні віна, ні солі. Ага-ага, яшчэ былі праваслаўныя сухарыкі. -
(Untitled)
Анрэя Федарэнку я пачаў чытаць на патрэбу. На вялікую духоўную патрэбу. Захацелася чысьціні, адназначнасьці і, блац, прафэсійнае карэктарскае праўкі. І яшчэ вытокаў, і каранёў. І непарыўнасьці традыцыі. І здаровага сэнсу ( Read more... ) -
Багемнае
Першы раз за год схадзіў у тэатр. На інтымны перадпрагляд "Кабарэ" у Купалаўскім. Усе прайшлі бясплатна, усе між сабою зналіся і пахлопвалі адно аднаго па артыстычных плечах. Адзін я быў so allein, і ад нечага дзелаць наліваўся злосьцю. Не было нідзе "заходне-беларускага мястэчка", а былі плюшавыя дэкарацыі, старанна паюшчыя па-польску акторы, ( Read more... ) -
17 верасьня
Мама (1942 г. нар.): - Я ізноў Вам пытаньне задаю, недарэкі вы, ці чуеце! Сколькі ў нашаго папы было гактараў да Саветаў? Сколькі? Я ў архіў паеду, у Любчу, я іх там усіх растрыбушу, але спраўку знайду! Гэтто ж наша зямля, наша, панімаеце вы?!
Цётка (1940 г. нар.): - І што ты всё звягаешь, Аня! Угаманісь - вся вёска же знает: четыре шнуры ў нас ( Read more... ) -
Сіняя барада
У сядзібе "Марцінова Гусь" полецам як найбардзей практычна ўсё. Харошыя грыбочкі, каўбаскі нішцяк, увішная аканомка, чалавекаразьмерныя арэлькі. І нават пераблытаныя вадаправодныя краны ў заезным доме за шчасьце пакацілі. Но гаспадара парэкамендаваць не магу. Не ўсе комнаты абсьледаваны. -
Патаму што з барадой
У літоўцаў і палякаў тожа ёсьць свае ўнутраныя туркі. У польскіх туркаў абычныя імёны "Патрык" і "Кінга", а ў літоўскіх туркаў, кароча, мама із Ашмянаў ( Read more... ) -
Сямёнаўна
Драматычныя абразкі з жыцьця беларускага народу. "Сямёнаўна". Першы раз прыстаўляем як трагедыю:
Другі раз - фарс-вадэвіль:
-
(Untitled)
Самае моцнае ўражаньне ад фолк-фэста ў Вільні: літоўца кралі, крадуць і будуць красьці. Або - як кажа дзедушка Хведар Нюнька: "Нада ўважаць іх хаця бы за тое, што гэто вы да іх езьдзіце ў Вільню, а не яны да вас ( Read more... ) -
Мой першы буржуазны празаік
Капіталізьм у Зялёным лузе, як і вясна, наступае вельмі позна. Калі я першы раз пабачыў яго, у 1975-м, гэта была вёска. І цяпер гэта, як ні круці, усяго толькі прадмесьце, мінская Поўнач, чо.
Мае паўднёвыя сябры даўно прайшлі азы капіталістычнага спажываньня. Прынамсі, німа ніводнага, хто б ня ведаў: харошае сьвята - гэта калі многа фотак з ( Read more... )
Click to view