Капіталізьм у Зялёным лузе, як і вясна, наступае вельмі позна. Калі я першы раз пабачыў яго, у 1975-м, гэта была вёска. І цяпер гэта, як ні круці, усяго толькі прадмесьце, мінская Поўнач, чо.

Мае паўднёвыя сябры даўно прайшлі азы капіталістычнага спажываньня. Прынамсі, німа ніводнага, хто б ня ведаў: харошае сьвята - гэта калі многа фотак з ( Read more... )

Паўлу Касьцюкевічу трэ было даць прэмію імені Вожыка, нягледзячы на мышыныя памеры і птушыную мову. І нават нягледзячы на тое, што карэктар кніжку-ткі прыспаў. А хаця б за "праўду жызьні ў дробязях"! Аўтар першым зьвярнуў увагу грамадзкасьці на абслугоўваючы пэрсанал з тыпова каталіцкімі отчаствамі. Тока не ў сталоўках корань зла, а ў мэтро - там ( Read more... )

Ну хто, хто ў гэтым "апошнім скурвелым грамадстве" нарэшце, падыдзе да яго, ціха, возьме за цёплую, ручку і, гледзячы, проста ў, ясныя вочы прамовіць: "Сяргей Аляксандравіч, займайцеся чым заўгодна, "новымі прапановамі ў адукацыі" , "сваёй жонкай В. ", "назапашваньнем навыкаў і ведаў", "пластылінам у сэнсе розных дурасьцей" , "сьвежымі фрызурамі" ( Read more... )

У дружнай сям'і транзытолагаў і посткаляніялістаў папаўненьне! Нарадзілася дзяўчынка, прычым - што рэдкасьць - дальтонік! Ксенія Заіка "Дискриминация русскоязычных авторов в современной Беларуси: взгляд из Москвы"

У аўторак на пошту прыйшоў міліцыянт з плакатамі і доўга шушукаўся с Іванаўнамі. Па ягоным сыходзе Іванаўна-першая распавяла ўсім пра ўзарваныя 3 (тры) "соткі" і 1 (адзін) кіёск, а Іванаўна-другая сказала, што ўжэ знае, каму гэта выгадна. Іванаўна-трэйцяя сьціпла маўчала да раніцы, а тады ўжо абвесьціла, што Адзін то быў наверна прэпадавацель, а ( Read more... )

Паўэр-Пойнт усягда са мнойнт. Цяпер можна не даводзіць с пенай у рота, што бабка Аўдоцьця такая Аўдоцьця, а проста тыцнуць пальцам на карцінку - "туземцы такія не туземцы!". Так многа ілюстрацый, а жыцьцё кароткае... І я так люблю гэты абарот:"Меня как соціального ісследователя ту-ту-ту" - адразу ўзгадваю маму "Скажы жаж праўду, я ўсётакі ўрач ( Read more... )

Незабываемае відовішча: тройка хіпстэраў вывальваецца з бара "Малако" ў галерэю Ў ( Read more... )

Цывілізацыя дробных рэчаў... Віктар Марціновіч піша: " Была метель, зрителями которой являлись спящие литовские деревеньки, явленные в закулисье салона россыпями огней на горизонте." А я проста гэтага ня ўмею, я ня ўмею бачыць "сьпячыя вёсачкі" ў "россыпах агнёў". Каб я быў Чэшырскі Кот, то сказаў бы, што яны "сьпячыя", таму што іх разбудзілі, ( Read more... )

Сустрэча ў рэдакцыі "Арэх":
Соня (пераборліва): шышак летась мала, а грызуноў многа. На пяць белак да вясны ня стане. Белкі, валіце на фіг... (Засынае)
Крошка Янот (далікатна): je propose, застаюцца Соня, Паласкун, Мыш і я. Астатніх бачу ў Інтэрнэце ў белых тапках або ешце сена...
Ляцяга: А я? Я не магу ў Інтэрнэце, у мяне пральная машына яшчэ не ( Read more... )

У гісторыі так ужо здаралася, кансэрватары былі халодныя, а рэвалібелары гарачыя. Брытанскія лібэралы прапаведавалі гаіцянскага Хрыста на вуліцах, а Эдмунд Бёрк у касцы сачыў за парадкам і думаў "Как нам абустроіць Індастан?". Фіц выйграў, фіц прайграў.

Click to view

Аўтар песьні - брытанскі паэт Сідні Картэр, па-заканфэсійны хрысьціянін, блізкі да ( Read more... )