Драматычныя абразкі з жыцьця беларускага народу. "Сямёнаўна". Першы раз прыстаўляем як трагедыю:

Click to view

Другі раз - фарс-вадэвіль:

Click to view

Click to view

Кавярня NewTon Time у цэнтры былое Ляхаўкі, за Саветамі - цэх заводу МЗОР, раней - тожа нешта індустрыйнае. Гаспадары гэты будынак рэвіталізавалі, рэвіталізавалі, ды ня вырэвіталізавалі. А мы рэвалярызавалі, рэвалярызавалі, ды ня вырэвалярызавалі. Тут цэлы аркестр з механічных пралак патрэбен, як найменей.

Click to view

Я ні знаю, калі-то менавіто нашэ друзя папірамінавалі Vilniaus kraštas, "Віленскі край" на Rytų Aukštaitiją, "Усходню Аўкштоцю". Адразу па палякох? За нямцамі? За Сталінам? За Ландзбэргісам?
Алі сёняко маім такоё шчасьцё - па англійску-то, калі піравясьці, Ашмяна, Смаргоне і Вастравец-то палучаюцца: Eastern Highlanders! І то далібо праўда - як ( Read more... )

Запрашаем вечарам у нядзелю, 11 сьнежня на перад-калядны канцэрт гурта "Эйрут". Лісіная Нара(Каліноўскага, 32).
У праграме: калядкі, шчадроўкі, кэралсы, карулы, каролы, габон кантакі, надалі і вільянчыкі, кельцкія і ня вельмі. Каторыя - пяюцца, а каторыя й вытанцоўваюцца.

Наш леташні сьпіс калядак намаганьнямі Наталкі Васілевіч і Макса Шчура ( Read more... )

Слухаючы гістарычныя прыпеўкі "Старога Ольсы", старанна зажоўваю ў сабе пасьляўкусіе харошай музычнай містыфікацыі. Зь іншага боку, калі музыка - прынамсі, камэрцыйная - гэта наратыў, апавяданьне "пра штота-там такое", глабальна азначанае, то без міфатворчасьці тутака не абысьціся. І без загадзя заплянаваных разаблачэній ( Read more... )

На апошняй сэкундзе я папаў пад лошадзь!!!

Click to view

А увогуле, фэст быў харошы. Нават без цукерак. Там так многа мейсца, што можна свабодна кпіць з рыцараў, абгаворваць медывальшчыкаў, цьвяліць артыстаў свабодных жанраў і нават - о жахі - круціць дулі Іне Дзівясіл, каралеве зьмей. І ніхто зь іх цябе ні пачуе.

( Read more... )

Каму вясна пахне рыбай, каму Вільняй, каму спадніцамі куртатымі. Лічыце гэта арганалепцічаскай пэрвэрсыяй, але мая вясна мне пахне куранятамі. Бульбу у нас саджалі пазьней, у траўні, а вот інкубатарскіх, у скрынцы везьлі акурат у красавіку. І кожны раз старыя злаваліся, што не таго сорту прывезьлі.

Click to view

Як на мяне, то праз апошнія тыдні ўзаеміны гражданіна-спажыўца, выпеставанага тлустымі гадАмі, і яго палітычнага патрона - сталі нагадваць сямейную драму. Заходзіш, псямаць, у рэклямную кампанію - крыэйтары фантазіруюць на тэму алею і цукру, забягаеш у банк - адміністратар яхідна сакоча кліентам пра-пра Пракаповіча. У гатэлі "Беларусь" самніцельныя ( Read more... )