-
Իսկ Արևն անցավ, ինչպես անցնում են կյանքում բոլոր արևները
Ինքս ինձնից նահանջել եմ, այնքան հեռու, որ չգիտեմ՝ ինչպես վերադառնամ: Ու ԵՐԲ ՀԵՏ ԵՄ ՆԱՅՈՒՄ, ՏԵՍՆՈՒՄ ԵՄ, ԹԵ ԺԱՄԸ, ՕՐԸ, ԱՆԳԱՄ ՎԱՅՐԿՅԱՆՆ ԻՆՉՔԱՆ ԵՆ ՓՈԽՈՒՄ ՄԱՐԴՈՒՆ: Ու հաճախ ուզում եմ հետ վերադառնալ, ամեն ինչ սկսել նորից, այլ ձևով: Միևնույն ժամանակ հասկանում եմ, որ դա անհնար է, կա այն, ինչ կա, իսկ դրանք օդում ցնդած հուշեր են, մղձավանջ կամ բարի երազ: Մենք ( Read more... ) -
Ինտերնետ ժուռնալիստիկայի առանձնահատկությունները
Ինտերնետ ժուռնալիստիկան` որպես այդպիսին, ՀՀ-ում այնքան էլ երկար պատմություն չունի, ինչի հետևանքով շատ ինտերնետային պարբերականներ ճիշտ չեն կարողանում օգտագործել դրա ընձեռած հնարավորությունները: Սակայն վերջին շրջանի փոփոխությունները, ինչպես նաև նոր ինտերնետային պարբերականների ստեղծումը թույլ է տալիս դաշտում ստեղծել մրցակցություն, ինչի հետևանքով նաև ( Read more... ) -
Նանայախառը քաղաքականություն
-Լևոնի թիմի՞ց ես պապի:
-Հաաաա, հա, դու ու՞մ կողմից ես:
-Անկուսակցական:
-Է ես էլ եմ անկուսակցական, գիդաս թե իմ ջեբը դակումենտ կա՞: Իրանց վերջն ա գալու:
-Եթե վերջը գա, ի՞նչ ա փոխվելու:
-Գնդակահարություն: Հըմի որ դանակ տամ, Սերժին չես խփի՞:
-Չէ, ես մարդասպան չեմ:
-Բայց ես կխփեմ:
-Է խփի:
-Դադի եմ տալու դրան, անամոթ շան որդի...օօօօօօֆ, օֆ...(չեմ ուզում, որ մի օր ( Read more... ) -
Բանակից մինչև կիթառս, երկուսիդ էլ սիրում եմ...
Հունվարի 28, ՀՀ ԶՈւ 20-ամյակը: Կարևորը բանակում ԿԱՅՈՒՆ հիմքեր ունենանք, մնացած խնդիրները ժամանակի հետ լուծվող են: Մենք երազող ազգ ենք, դա ես իմ մաշկի վրա եմ զգում...Ու մեր երազանքներից մեկը կատարվել է, հիմա իսկական բանակ ունենք, իսկական տեխնիկա, կոփված զինվորներ: Չնայած կռիվը չի վերջացել, բայց ամեն օր բոլորս էլ հանգիստ քնում ենք, իսկ մեր տղերքը ( Read more... ) -
Նո՛ր տարի, շուտ արի, գնա, որ գարունը գա
Վերջապես վերադարձա: Էնքան էի կարոտել բլոգս, էստեղ գրվող ազատ մտքերս...Տարեվերջի լավ, շատ լավ բաներից մեկը: Ու երկու օրից` Նոր տարի… Չեմ համատում: 2011-ը էնքան բան տվեց ինձ, որ չեմ ուզում վերջանա, բայց ամեն լավ բան մի օր վերջանում է: Ու կսկսվի նորը, չէ, թող նորը չսկսվի, թող հինը շարունակվի: 2012...ուղղակի չեմ կարողանում հասկանալ, հավատալ, որ նոր ( Read more... ) -
Նախատոնական հրապարակը
Ախր ես ինչպե ՞ս վեր կենամ գնամ,
Ախր ես ինչպե ՞ս ուրիշ տեղ մնամ,
Ախր ես ինչպե ՞ս ապրեմ առանց ինձ...
( Read more... ) -
Ես ու ես ժպիտի մասին...
-Իսկ դու օրը քանի՞ անգամ ես ժպտում:
-Չգիտեմ, ստացվում է, որ չեմ ժպտում:
-Ինչու՞:
-Որովհետև ծիծաղում եմ կամ արտասվում...
-Իսկ դու գիտե՞ս, որ ժպիտը տուրիզմի զարգացման հիմքերից է:
-Հա՞, բայց որ ես զբոսաշրջիկներին ժպտում եմ, ինձ թարս են նայում...
-Օհօօ, դու որտե՞ղ ես ապրում:
-Հայաստանում:
-Երևի ձեր հարևանները բամբասո՞ւմ են:
-Ավելի լավ է՝ ժպտամ:
-Այ, դու ժպտացիր ( Read more... ) -
Երևանյան (բարե)փոխումներից....տրանսպորտակենտրոնացավ
Երևանում տրանսպորտի աշխատանքն են կարգավորում: Մարզերից եկող կանգառները տարբեր կետերում էին, հիմա բոլորը միասին կենտրոնացրել են մի տեղում: Ընդհանուր առմամբ, փոխվել են Երևան-Էջմիածին, Երևան-Աշտարակ և տարածաշրջանի գյուղերի, Շիրակի, Լոռու մարզ ուղևորվող տրանսպորտի կանգառները: Շատ դրական քայլ, սակայն մի բան հաշվի չի առնվել. հիմա քաղաքային տրանսպորտից ( Read more... ) -
Արցախյան հրաշքներից մի փոքր...
Արցախ գնալը եղել է երազանքներիցս մեկը… Բայց, արի ու տես, որ երազանքներն էլ են կատարվում...Անսպասելի էր, մինչև վերջին վայրկյանը չէի հավատում, մտածում էի՝ մինչև հետ չգամ, չեմ հավատա, որ եղել եմ Արցախում: Պատմական Հայաստանի մաս կազմող Արցախն իմ երազներում տարբեր էր տեսածիցս: Ես այն պատկերացնում էի քարքարոտ, անմարդաբնակ...Սակայն հենց մուտքից իմ ( Read more... )
