Ёсць пасты старыя і новыя. Ёсць пасты для ўсіх, ёсць - толькі для сяброў. А ёсць толькі для мяне.
Дзіўнае адчуванне прыходзіць пасля перачытваня старых пастоў: хочацца амаль усіх іх зачыніць, прыбраць, схаваць, а пакінуць толькі тыя, што мусілі быць бачныя выключна мне. Бо толькі яны - ШЧЫРЫЯ

( Read more... )

“Мы зусім розныя”, - у пэўны момант у яе гэтыя словы сталі нечым накшталт мантры. “Ды не, мы толькі знешне розныя, а ўнутры нібыта з аднаго рэчыва зробленыя”, - парыраваў часам я ( Read more... )

Так цікава: два апошнія дні назіраю за кацінай фрэндстужкай. Выхопліваю допісы сяброў, знаёмых і не, пра яе. З радасцю. Недзе яна пісала, што мы любім дрэнныя навіны. А як не любіць? Мы ж - людзі ( Read more... )

Па шчырасці, смерць Каці мяне не здзівіла. Расстроіла, разгубіла, выбіла з жыццёвай каляіны - усё, што заўгодна, але не здзівіла. Гэта такім натуральным падаецца. Вы пачытайце ейны дзённік - усё, як у андэграўндным кіно. Але гэта не нудотны Зануссі, цэлы дыск якога, калісьці падараваны Кацяй і Лёшай, мы так і не даглядзелі. І гэта далёка не нешта ( Read more... )

Усё залежыць ад сістэмы каардынат. Я так і не стаў матэматыкам, хаця часам ганарліва называю сябе чалавекам_з_дыпломам матэматыка. Для мяне назаўжды загадкавымі засталіся патаемныя “еўклідавы прасторы” і іншыя шматмерныя вымярэнні, дзе звычайна нас няма ( Read more... )

http://generation.by/forum-viewtopic-t-1168.htmlТак мы пазнаёміліся. Ты была ў шэрай "курчатай" куртцы, такі пухнацік ці непрычэсаны вожык. Ты ўсміхалася, не, спачатку ты глядзела сур'ёзна. Ты мерзла, насупраць помніка Колусу, у 18 гадзін вечара, у аўторак. Аўторак, калі я ўпершыню сустрэчаў цябе ў смузе Менску. Ты размаўляла па-беларуску. Мы ( Read more... )

зайшоў у фрэндстужку. ваў!

 Роўна 42 гады таму распачаўся другі дзень фэстывалю Вудсток, які, як паведамляе Вікіпедыя, пакончыў з часам хіпі і распаў рух шасцідзесятнікаў. А праз дзевяць месяцаў нарадзілася 200 тысячаў дзяцей ( Read more... )

http://on.fb.me/n0xBCi

літоўска-беларускі лук!