( Read more... )

Вахцёркі - гэта моц. Думала, ужо звыкліся. А - не. Сёння прыйшла на працу ў новым каптурыку. Стаю, чакаю, каб ключ ад кафэдры ўзяць і ад аўдыторыі лекцыйнай, бо заняткі праз 2 хв пачынаюцца. Адна вахцёрка па тэлу расказвае камусьці пра рэцэпт кексіка, на мяне зьлёгку касавурачыся.  Я спрабую зьвярнуць на сябе ўвагу ўсімі спосабамі, апроч ору) А яна ( Read more... )

Сяргей Лазьніца - што падаецца абсалютна лагічным! - атрымаў "залатое" Гран-пры к/ф "Лістапад 2012" за экранізацыю аповесці Васіля Быкава "У тумане". Тое было чакана і амаль прадказальна, што цешыць. Для мяне ж асабіста найбольшым адкрыццём кінафэсту сталіся дакументальныя кінастужкі. Магчыма, часткова праз тое, што мне пашчасціла мадэраваць іх ( Read more... )

Сёння за самы вясёлы i кемлiвы адказ на iспыце па Гicторыi бел.кiно паабяцала дыск найпазiтыўнага белмоўнага панк-рок гурта AMAROKA Абяцанне стрымала :)

А, ледзь не забылася... Йаху, спадарства! На гэтай сесіі 75% студэнтаў адказвае на іспытах па-беларуску. Хачу заўважыць - без ніякага змусу. Маленькія радасьці вялікага жыцця. Прынамсі, з кіно так. ( Read more... )

На працы ў мяне праблема, якая паўтараецца практычна з тыдня ў тыдзень. Ужо хутка паўгода як працую на месцы, а праблема ўсё ніяк не зьнікае... Спачатку мне нават падабалася гэткае стаўленне, а цяпер - усё меней. Праблема мая - вахцёры акадэміі. Кожны раз, калі прашу ключ ад кафедры ці аўдыторыі, адчуваю страшэнна падазроны позірк на сабе і чую: " ( Read more... )

...Сяджу я на сваім працоўным мейсцы за сваім глябальным сталом (калі хто яшчэ ня бачыў, ён у мяне памерам з ложак). Пішу сабе спакойненька прадмову да кнігі вершаў і перакладаў горача любімага Уладзіміра Жылкі, якую думала-думала і вырашыла назваць "Матылі", час ад часу, натуральна, зьвяртаючыся да вечнага арыгіналу...

( Read more... )

( У РЭДАКЦЫІ )

     Ужо тры месяцы мінулі з таго часу, як я працую па разьмеркаванні рэдактарам у буйнейшым беларускім выдавецтве. Жывем мы па 8 гадзінаў на дзень у адным пакоі зь Юрасём Пацюпам.
     Першы месяц - жнівень - я з жахам думала, што жыцця па-за працай на поўную стаўку няма: прыходзіла дадому і проста адрубалася і не магла зразумець, як гэта, працуючы ( Read more... )