Мяне ўзрушае, калі маўчыць тэлефон суткамі, бо гэтае чаканне, чаканне твайго голасу. Мяне ўзрушае, калі ў паштовай скрыні пуста, бо гэта прыкмета таго, што неўзабаве пабачу ліст, твой ліст. Мяне ўзрушае, калі мы ў кавярні сядзім, узяўшыся за рукі, і ты доўга мяне не цалуеш, хаця, здавалася, мусіў ужо, бо гэта значыць, што калі дакранешся - будзе
(
Read more... )