ինչ-որ պատվիրակության մեջ էի, պարզվեց գնում ենք Շուշի՝ ադրբեջանցիների հետ բարեկամանալու, թե ստիպված էինք գնալ, էդ մասը չգիտեմ, ամենասկզբից չէի նայում...

իբր մեզ դիմավորեցին ինչ-որ նախարարի կաբինետում՝ մաշված, ցածր պատեր էին, սեղաններ էին դրած՝  երկար,կողքերը  իշաոտնուկներ

գույնզգույն շալապատ կանայք էին, քրդերի պես, ճակատներին՝ ոսկեդրամներ

մտածում էի՝ ( Read more... )

Այնպես է ստացվել, որ մի քանի օր իրար հետևից հայտնվում եմ բժիշկների կաբինետների մոտ հերթացած նորակոչիկների մոտ: Թե զորակոչիկների: Մի խոսքով, հասկացաք ( Read more... )

Սովորաբար երբ լուրջ ու երկար եմ ուզում խոսել, գրում եմ բլոգում: Բայց այն, ինչ տեսել եմ, բլոգում չեմ տեսել...: Գրեմ այստեղ:

Հային ու հայութենականությանը ընդհանրապես էս ամբողջ արհամարհանքը, որ մի էշի ասածի էր սպասում, որ դուրս հորդեր՝ ահավոր նեղում է: Պիտի ուղիղ գրել՝ դու էշ ես, որովհետև մարդկային բաներ չես ասում: Բայց չէ՝ կոմպլեքսները, որում իրականը ( Read more... )

մարդ սիրող, բայց հայ չսիրող զանգվածքը ոնց ասես Հայաստանին, հայ պատմությանը, պապերիս կպավ՝ էլ ձեռ առավ, էլ ստորացրեց, էլ թրքի ու արաբի խառնածին անվանեց,... ընդամենը որ մարդուն բարձրացնի

մակարդակ

մի դասատու ունեինք, գեղագիտություն էր դասավանդում
էդ կինը չէր կարողանում գեղեցիկի մասին խոսեր ( Read more... )

Սա շատ եմ մտածել: Երևի արդեն շուտ չի այս մասին գրելը:

Երբ ազգի տղաները պատերազմում են, աղջիկները չեն կարող ծիտ մնալ...: Ցավոք:
Հասկանում ենք, որ մեր այսօրվա հերոսները վաղը կամ այսօր արդեն խնդիրներ ունեն՝ սոցիալական, առողջական, աշխատանքի, պատերազմական հիշողությունների, կարևոր-անկարևոր լինելու ու մնալու... ու էլի

Երևի նվազագույնը այնքան ուժ կունենա ( Read more... )

ամեն այսօրը հիշում եմ ԱՅՆ ՏՈՆԸ...

Երբ Սարդարապատի հուշահամալիրի մոտ երեխաները պարի փորձ էին անում, ուժեղ քամուց բեմի երկաթյա կարկասը շուռ եկավ ու մի երեխա զոհվեց...։ Հաջորդ օրը իշխանությունները ՏՈՆ ԱՐԵՑԻՆ նույն տեղում, կարծես ոչինչ չէր եղել։ Երեխաներին էլ պարել տվեցին...։

Գիտեք ՆԱԵՎ ինչու չեմ հավատում այս իշխանություններին։ Այդ քար անտարբերության ( Read more... )

Մի բան էլ եմ ուզում ասել:

Այսօր ֆբ-ում դրել են զոհվածներից մեկի նկարը ու բաղդասարյանի խոսքերը... երևի ասելու, որ չարժեր կյանքդ տայիր

Այնպես ուզում էի ասել՝ մի արեք այդպես...: Առանց այն էլ տղաների աչքերին նայել չի լինում... :

ՄԻ:

Ու Կյանքը քաղցր է, միշտ էլ չարժե:

Ասելիքս հիմա բաղդասարյանին չէ, ու այդպես մտածողներին չէ... ուրիշ է մի քիչ:

( Read more... )

( Read more... )

Երեկ մեր զինվորի լուռ դեմքերն էին մի տեսանյութում, լավն էին, հոգնած-կռված ու դեմ-դիմաց...
Մեկ էլ էդ տեսանյութի վերջում թե՝ նրանք հրադադարի ամենամեծ պատճառն են, թե ինչ
նման մի բան

հիմա էլ կան, որ գրում են՝ իսկ կուզեիք, որ ձեր տղաները զոհվեին, որ ասում եք՝ կռվենք, բան...

Ուզում եմ երկուսին էլ պատասխանել: Ոչ ոք չի ուզում, որ իր երեխան զոհվի: Զինվորներն ( Read more... )

«...երբ հակառակորդը գրավել է մեր դիրքերից մեկը, Քյարամին հրամանատարն ասել է` դու գնա, ես կմնամ: Բայց մեր տղան չի գնացել, մնացել է դիրքում` հրամանատարին ասելով` Ձեզ մենակ չեմ թողնի: Դե, դուք արդեն հասկացեք` ինչ տղա է եղել»,- ասաց գյուղապետ Ղազար Կարապետյանը Yerkir.am-ին։
Արագածոտնի մարզի Արտաշավան գյուղի բնակիչ Քյարամ Սլոյանը 20 տարեկան էր...