Անսովոր մի հոգեֆիզիկական վիճակ եմ ձեռք բերել վերջերս․ հանկարծ, չպլանավորված, չգրաֆիկավորված վրա է հասնում քունը և վերցնում ինձ՝ առանց պայքարի։ Այդպես էր ավտոմեքենայում՝ Թեհրանից Իսվահան 5-6 ժամ ճանապարհին, նույնիսկ Իսվահանից Ղարղուն 2 ժամ ճանապարհին, ինքնաթիռների մեջ, աշխատավայրում՝ համակարգչի դիմաց, նստած դիրքում, և տանը՝ բազմոցին նստած՝ ուշադիր ( Read more... )

Երեկ աղջիկս եկավ գիշերը մոտս (արդեն պառկել էի), ու ասաց, որ այնքան չի խոսել ու լցված է, որ կարիք ունի խոսելու, դուրս թափելու, խոսելու՝ կարևոր չի, թե ինչի մասին։ Պատկերացնելու համար սա, պետք է իմանալ աղջկաս ( Read more... )

23 ապրիլի 2021, ուրբաթ, 1։41PM ( Read more... )

3 ապրիլի 2021, կիրակի, 1:43AM ( Read more... )

31-03-21 3:50AM ( Read more... )

Երեկվանից լացս գալիս է։ Ու դժվարանում եմ բնորոշել, թե ինչի վրա։ Գիտեմ՝ ինչն է հարուցել, բայց չգիտեմ, թե ինչի համար կամ ինչի վրա եմ կոնկրետ ողբում, և ինչ եմ լուծում դրանով։ Լացում եմ երևի անզորությունից անարդարության հանդեպ։ Երբ մտածում ես, որ լծակները նրա ձեռքում են, ով գործում է անարդարություն, ու դու անզոր ես դա կանխել։ Թեև հստակ գիտես, թե ուր ես ( Read more... )

Քանի որ այնպես ստացվեց, որ ձեղնահարկիցս, որի մասին մի անգամ հիշատակել եմ, մեկիկ-մեկիկ հանել սկսեցի գլխավորն ու առանձնահատուկը, պատմեմ նաև անցողիկի մասին, որը (վերա)դառնում է հավերժություն, երբ բերում ես նրան ներկա ( Read more... )

Եթե ես մի օր նստեմ ինքնակենսագրական գրելու, այն կետը, երբ 15 էի, կվերնագրեմ "Перекресток семи дорог ( Read more... )

Յոժիկների մասին պատմելուց հետո, մի թեթև ցեց էր ընկել ջանս՝ մանկությունիցս պոկված այդ "տվայտալից" միջադեպը հարթելու, կամ ինչպես ֆրանսուհի մորաքույրս է ասում՝ մարդու աչքը ոչ մի բանի վրա չպիտի մնա, ու ես որոշեցի կյանքումս առաջին անգամ այդ թխվածքից պատրաստել, առանց բաղադրատոմսի, արտաքին հիշողությամբ, բովանդակությունն էլ՝ բնազդային-ենթադրաբար ( Read more... )

Նախորդ գրառմանս մեկնաբանություններում (artashes98-ի կողմից) գրվեց ամաչկոտության և ինքնավստահության պակասի կապի մասին ( Read more... )