Я ляжу на вялікім возе свежага сена, што прывез Валодзя. На стайні нікога ўжо няма, вакол па левадах бродзяць рознакаляровыя ціхія коні, ціўкаюць пачварыкі пад кустамі і гудуць у паветры начныя жыхары неба. Рукі пахнуць любімай кабылай, каторая падчас сустрэчы залезла носам у далоні і застыла там, перабіраючы вуснамі ( Read more... )

Радасьць ужо тры гады і адзін дзень з намі ( Read more... )

Даўно пара ўцяміць, што мне пра маю кабылу надзіва рэдка нешта падаецца. Калі я думаю, што ў Рады нешта баліць - то значыць яно так і есьць, калі Рада мэтанакіравана напрошваецца на чароўны пендзель - то таксама ж не проста так ( Read more... )

Еее, распачалі летні лайт-сезон. Дзякуючы трохметроваму поваду на карабінах, у палі зараз можна ездзіць на недавуздку, спешвацца і пасьвіць кабылу на траве. На палігоне і сонечных палянках ужо есьць чым падсілкавацца ( Read more... )

Год натуральнай расчысткі не прайшоў бясследна ( Read more... )

Ура. Мы радыя. Кабыла, думаю, таксама.

Нич-чего не пишется, просто не выходит, всё куда-то движется, весна всё не приходит

( Read more... )

Здымачак з версьневага прабегу.

( Read more... )

Мы з Радай учора адбегалі 30 км прабега ў "Мануле ( Read more... )

( Read more... )