Апошнія пару дзен збіралася зрабіць лірычны пост пра тое, як позняя вясна паціху саступае месца сціпламу маладому лету. Хацела пісаць пра тое, што адцвітаюць яблыні, і зацвітае бэз, што ў нашых краях лічыцца пачаткам лета ( Read more... )

Гэта былі харошыя выходныя.

Праўда, крыху папсаваў нервы дождж, але ўсё запланаванае ўдалося ажыццявіць.

У вёсцы зацвіталі яблыні і шалелі салаўі.

Якое ўсё ж-такі гэта  шыкоўнае відовішча...

( Read more... )

Учорашні дзень, акрамя ўсіх іншых прыемнасцяў, запомніцца яшчэ і тым, што менавіта ўчора на дрэвах распускалася лісце. Яшчэ адзін падарунак :) Як той паравозік з Рамашкава, я лавіла гэты момант, каб не спазніцца на ўсю вясну ( Read more... )

... хоць і не надта цёпла. Але ўчорашні дождж проста чароўным чынам паўплываў на наваколле - стала заўважнай траўка, а на дрэвах актыўней разгортваюцца пупышкі. На некаторых ужо сапраўдныя мініяцюрныя лісточкі.

Сёлетняя нетаропкая вясна мне падабаецца. Па меншай меры, ёсць час атрымаць асалоду ад прыгажосці кожнага яе дня (не тое, што ў леташнім

Даўно заўважыла: увесну і ўвосень кожная паездка ў вёску - як вяртанне на тыдзень-два назад. У горад і вясна, і восень прыходзяць раней ( Read more... )

Таму, пакуль яшчэ надвор'е не сапсавалася, мы ажыццявілі шпацыр на Верхні Замак

Улюбёнае месца Верхняга Замку: адзінокая бярозка над вусцем Палаты.

( Read more... )

Нічога сабе сутачныя перапады тэмпературы ў дваццаць градусаў


( Read more... )

У нас учора нападала столькі снегу, колькі, пэўна, гэтай зімой і не было. Зранку вуліцы і дарожкі ніхто не чысціў, на працу давялося брысці па снезе да калена. А пасля абеду само растаяла ( Read more... )

Дзеля справядлівасці варта прызнацца, што ўжо з тыдзень таму на клумбе бачыла галантусы. Але тое - ў горадзе, дзе прыродныя працэсы адбываюцца больш хутка па прычыне  інтэнсіўнага антрапагеннага ўздзеяння ( Read more... )

( Read more... )