Сёння першага лютага, і мы з Кацяй вырашылі адмовіцца з гэтага дня ад салодкага. Бо яе часам і не спыніш, столькі цукерак ды шакаладак здольная з'есці! Вось і паглядзім, што з гэтага атрымаецца.

Неяк усё дастала. Хочацца кудысьці выбрацца і нешта змяніць хоць на момант. Палова лета мінула, а я ўсё працую, працую, працую. І Каця працуе, працуе, працуе. І графікі нашы абсалютна не супадаюць. Унутры нейкае спусташэнне, кволасць і нават адчай. Што рабіць у такім выпадку?

Сядзім учора такія, гатуемся частавацца самаробнай піцай пад цудоўную камедыю з Жанам Рэно і Крысціянам Клаўе - і бац, знікла святло. Ва ўсім доме. За выключэннем, праўда, ліфта ды ліхтароў у тамбурах і калідорах, якія, як я зразумеў, працуюць асобна ад усяго астатняга. Ну, думаю, праз пару хвілін павінна з'явіцца, усё ж 2014 год на двары, сталіца ( Read more... )

У суботу з Кацяй пабываў на Хрышчэнні. У сэнсе, яна была хроснай маці, а я пры ўсім гэтым прысутнічаў. У цэнтральным раёне дзяржавы, у Шклоўскім. У аграгарадку пад ім. Пакуль аўтобус з Магілева вёз нас туды, я ўсё глядзеў на закінутыя сёлы, забітыя, напаўразбураныя хаты, пустыя, зарослыя бур'яном палі і аб нечым думаў. Аграгарадок нічым не здзівіў ( Read more... )

Схадзіць пасля такога працяглага перапынку на рыбалку ды яшчэ разам з дасведчаным чалавекам - гэта так файна! Яшчэ і рэдкую рыбіну вылавіў выпадкова:)

Я ўжо не здзіўляюся такім рэчам. З раніцы на вуліцы зноў валіць снег, юшыць вецер, а неба схавалася пад шэрым ды пахмурым вэлюмам. І зноў на вулках пуста, людзі не рызыкуюць і грэюць рукі-ногі ў цёплых і спакойных жытлах. Я не здзіўляюся, але шчыра спадзяюся, што гэта ўсё ж апошні подых зімовы, бо пазаўтра ўжо красавік.
Вясна-а-а, ау?

Усё ж такі валодае сваім шармам і прыцягальнасцю гэты час... Калі ў студэнтаў раптам прачынаецца інстынкт студэнцтва і яны ўспамінаюць, дзе яны знаходзяцца. Калі ты прыходзіш ранкам на працу, а цябе чакае цэлы калідор расхваляваных асоб і індывідаў, а ты перад іх тварамі зачыняеш дзверы на катэдру. Калі гэтыя асобы потым карауляць цябе ўвесь ( Read more... )

Сёння ў нас з Кацяй адбылася сапраўдная трагедыя. Памёр наш чарапашка Баніфацый... Раніцай я ўстаў, падыйшоў да акварыума і не знайшоў яго на звычайным месцы. Я адразу захваляваўся, зняў крышку і толькі тады ўбачыў, што ён знаходзіцца пад вадой паміж фільтрам і сценкай. Ледзьве выцягнуў яго адтуль. Невядома, што адбылося. Можа, ён застраў і ( Read more... )

Сёння атрымаўся надта насычаны і выдаткавы дзень. Па-першае, надумаліся мы з Кацяй набыць сабе акварыум. Гэта маё даўняе жаданне, нават мроя. Урэшце рэшт, і яна вырашылася (новага бансая мы не знайшлі). Прыйшлі ў спецыяльную краму, доўга хадзілі-глядзелі і жаданне набываць яго пакрысе знікала. Бо акрамя самога акварыума, а мы вырашылі набыць за 380 ( Read more... )

Я так зразумеў, што ў гэтым годзе над намі вырашыла пажартаваць прырода, надвор'е, вясна, называйце, як жадаеце. І вось у дзень Дурня, які кожны год бывае 1 красавіка за акном ніштавата ляжыць снег, а замест абяцаных пацяпленняў трымаецца мінус. А, можа, там пад гэтым снегам пралескі? Ну дакладна, не на Цагельні, дзе я зараз маю гонар абітаць. Там ( Read more... )