На выходных мы з Кацяй адмыслова выбраліся ў Магілеў, каб забраць да сябе ў сталіцу ката Леапольда. Каця так і сказала, што больш без яго не можа існаваць. Праўда, ледзь пераканалі ёйных бацькоў ў правільнасці такіх дзеянняў, бо тыя не надта жадалі нам яго аддаваць. Прывыклі, палюбілі, "у Мінску яму будзе дрэнна, а тут яму так хораша" і яшчэ
(
Read more... )