Апошнім часам, шчыра кажучы, было ні да творчасці, ні да допісаў сюды, ні агулам да чагосьці акрамя працы і спраў сямейных. Так, прыходзіцца выбіраць, ахвяраваць (гэта што да творчасці ( Read more... )

Сёння-заўтра ў нас пераезд. Вырашылі не цягнуць і пераехаць адразу на новую кватэру, тым больш нам, лічу, пашанцавала, і мы знайшлі варыянт на суседняй вуліцы, у трох дамах ад гэтага дома. Кватэра будзе двухпакаёвая, аднак плаціць трэба будзе амаль столькі ж. Гаспадары, на першы погляд, адэкватныя. Праўда, будаваліся па ільготным крэдыце, таму ( Read more... )

У нас на працы нечакана адбываюцца вялікія змены. Нечакана для нас усіх і для сябе вырашыў звольніцца мой калега, бо з-за сямейных праблем тэрмінова вымушаны пераехаць у Расію. Улічваючы тое, што трэці мэнэджэр ужо больш за месяц знаходзіцца ў Наваполацку і збольшага працуе на Расію, мяне чакаюць нялёгкія дні і тыдні. З аўторка мне паабяцалі ( Read more... )

Жанчыне усё ж трэба час ад часу даваць зразумець, што і яна часам можа ўладарыць у хаце. Трэба з жанчынай умець згаджацца, умець выконваць яе просьбы. Карацей, трэба умець і заўжды вучыцца рабіць жанчыну шчаслівай ( Read more... )

З дзіўным пачуццём назіраю, як змяняюцца людзі навокал. Хлусня ўсё тое, што чалавек не змяняецца. Здаецца, яшчэ колькі год таму маленькія, сарамлівыя, няўпэўненыя, несур'ёзныя знаёмыя і сябры пераўтварыліся ў дарослых, сур'ёзных, упэўненых і самаўпэўненых, вечназанятых хлапцоў і дзяўчын. Чаму з дзіўным пачуццём? Таму што мне падаецца, што я ( Read more... )

Сябры, Вы мяне пераканалі змяніцца да лепшага! :). Як паказалі вынікі маленькай апытанкі http://www.livejournal.com/poll/?id=1933995, абсалютная большасць удзельнікаў не з'яўляюцца адміністратыўнымі правапарушальнікамі і аплочваюць праезд пастаянна альбо набываюць праязны. Быць зайцам - не модна! Тым больш, вось літаральна сёння раніцою патрапіў на ( Read more... )

Калі нехта раптам звярнуў увагу на тое, што я некуды знік, то вось нарэшце маю час і магчымасць усё патлумачыць. Тыдзень ужо працую. У 7 раніцы сыходжу, пасля сямі і вяртаюся. Жыву ў маленькім пакойчыку амаль ля самай кальцавой у Малінаўцы. Пакойчык дзялю з бабуляй. Яшчэ адзін пакой займае яе ўнук, чалавек не вельмі адкрыты. Умовы для жыцця ( Read more... )

Жыццё змяняецца хутка. Койкамесца знойдзена (а іншага мне пакуль і не трэба), у нядзелю ўжо буду ў сталіцы, а ў панядзелак пачну працаваць. Сёння вось, дарэчы, забраў працоўную кніжку. Усё шукаў у сабе адчуванні жалю і суму, але так і не знайшоў. Няма аб чым шкадаваць. Усё будзе файна!

Вывезлі (вынеслі) апошнія рэчы са здымнай кватэры. Заўтра аддадзім ключы. А пакуль што другі дзень ужо абітаем у Каціных бацькоў. Не цудоўны варыянт, але вырашылі на бліжэйшы час хаця б крыху сэканоміць грошай. Тым больш, мажліва, я хутка перабяруся ў сталіцу і буду чакаць Кацю там. А Каця сказала, што нават крыху сумна выязджаць. А мне - не. ( Read more... )

З гадамі ўсё ўспрымаецца па-іншаму. Па-іншаму глядзіш на ежу, па-іншаму ставішся да розных стыляў музыкі, інакш ставішся да жыцця і пошукаў сэнсу, мэт, да паводзін людзей навокал, інакш успрымаеш каханне і агулам адносіны. Цікава, а як змяняецца стаўленне да самога сябе, да Я? Вось так адразу  - і не скажаш. Здаецца, час ідзе, а ты ўсё той жа. ( Read more... )