( Read more... )

У сераду пахавалі тату. Ён памёр хутка і нечакана. Яшчэ ў аўторак ездзіў у Бараўляны, вярнуўся дамоў увечары вельмі стомлены з напраўленнем на хіміятэрапію, адразу лёг спаць, а наступнай раніцай яго не стала. Мы нават і не паразмаўлялі з ім у яго апошні дзень...

( Read more... )

( Read more... )

Вох, як цяжка з падлеткамі, з іх вечным бунтам супраць усяго навокал. Дае сілы толькі любоў, бо тваё ж дзіця і разуменне, што перад Богам ты сама магчыма горшая за гэтага падлетка.

Дасталі сёння ўнучкі дзеда, ён усхадзіўся ды паганяў іх крыху. А пакрыўджаныя дзяўчаты прыйшлі да мяне скарзіцца на дзеда. Выслухала іх і кажу ( Read more... )

Адказваю знаёмай на ліст у якім яна пісала пра сваю хатнюю бібліятэку, успамінаючы як за савецкім часам, каб набыць  дэфіцытную кнігу патрэбна было здаваць калаграмы макулатуры. Я таксама распавядаю пра свае кнігі заўважаючы, што нікому яны пасля мяне не будуць патрэбнымі, бо дзеці цяпер кніг не чытаюць. Адправіла ліст. Азірнулася - поруч сядзіць ( Read more... )

Мы з сястрыцай страшнаказацьколькігодтаму. Цяпер ужо нават і яе дзеці не глядзяць на свет такімі наіўна расплюшчанымі вачыма.


( Read more... )

Восьмага сакавіка віншавала ўсіх цётак са святам - татавы, маміны сёстры і сваячніца. Раней гэта рабіў тата. На любое значнае для яго свята, ён браў тэлефон садзіўся на канапу і... ніводнага аднолькавага зычання, каму б не званіў. А тут прыйшоў да мяне з запіскай (так ён цяпер з намі размаўляе): "Павіншуй дзевак ад мяне", Усім "дзеўкам" ад 56 да 67 ( Read more... )

Ёсць такая добрая летняя забаўка, асабліва ў спёку, прыемна пакідацца (не ў хаце, вядома) шарыкамі з халоднай вадой унтры і абліцца халоднай вадой таксама прыемна, калі шарыкі лопаюцца. Столькі смеху, крыку, беганіны. Весела.
Магчыма маіх малых напаткала настальгія па лету, бо яны ў выходныя набылі шарыкі і далей па сцэнару. Калі ж увечары выявілася ( Read more... )