Уры, Уры, дзе ў яго кнопка?

Jan 05, 2013 02:58

Дасталі сёння ўнучкі дзеда, ён усхадзіўся ды паганяў іх крыху. А пакрыўджаныя дзяўчаты прыйшлі да мяне скарзіцца на дзеда. Выслухала іх і кажу:
- Дзед мае рацыю, бо вы няправільныя дзеці.
- Ну-у-у, І-і-і-інга! Што мы рабілі? Нам, што і пасмяяцца нельга? - абурылася Альбіна, а за ёй галоўны парушальнік дзядулінага і бабулінага пакою Ленка.
- Вядома ж, нельга! Правільныя дзеці ніколі не смяюцца, не скочуць па кватэры, бы коні, не сварацца паміж сабою, не спрачаюцца за наўтбук, не ядуць мехамі цукеркі, не рагочуць над кожным словам і шмат іншых "не"... Правільныя дзеці прачынаюцца раніцай і моўчкі ўмываюцца, потым хуценька падымаюць мяне з ложку, снедаюць нечым карысным і моўчкі сыходзяць некуды ў куток пакуль мне не спатрэбіцца іх дапамога. А ў самых правільных дзяцей наогул ёсць кнопка і як толькі дзядуля ад іх стоміцца, іх можна выключыць. У вас ёсць кнопка?
- Ха-а-а-а, гэта не дзеці, а робаты! - зарагатала Ленка
- Ага, яшчэ правільныя дзеці ўвесь дзень чытаюць падручнікі хіміі і рашаюць задачы, - дадалая, смяючыся Альбіна.
- Не, гэта ўжо іншы варыянт правільных дзецей, так бы мовіць, бабуліна версія, - паправила я, - а мы тут абмярокоўваем версію дзядулі. Дык, не шуміце, дайце яму адпачыць крыху.

Дзеўкі яшчэ троху пажартавалі на тэму дзяцей з кнопкамі і супакоіліся. Праўда, Ленка пэўны час хадзіла па кватэры ў стылі робата Вертара.



Josef Kriehuber (1800-1876) Рамантычна-гістарычная версія правільных дзяцей-дзяўчынак.

))), сям'я, дзеці

Previous post Next post
Up