Հորական տատիկիս հետ շատ էի կապված ու բազմիցս գրել եմ նրա մասին: Դե քսանվեց տարի միասին ենք ապրել, քիչ չի կապվածություն ստեղծելու համար ( Read more... )

Տատիկս մի հեքիաթ էր պատմում, երբ փոքր էի: Երևի իր հորինած հեքիաթներից էր կամ գուցե ինքն էլ իր տատիկից էր լսել ( Read more... )

Քանի որ հանգստյան օրերին գնում էի առաջին օգնության դասերի, դրա պատվին ուրբաթ ու երկուշաբթի օրերին ազատ են արձակել աշխատանքից` իբրև փոխհատուցում ( Read more... )

Ցենզուրայից դուրս արտահայտությունները չեմ գրում... :)

Տատիկիս

Գյուլեն էլ դնեն ճակատիս, խոսքս չեմ փոխի:

Քո նման հազարին կտանեմ ծովը, ծարավ հետ կբերեմ:

Թաղեմ բոյդ:

Պորտը տեղը դրեցի:

Ամառվա փուշ` ձմեռվա նուշ:

Շորը պահի բոխչի մեջ, որ քեզ պահի մարդամեջ:

Գործը շուտ-շուտ կանեն:

Բանը մի անգամ կասեն:

Ղոչա'ղ, ղոչա'ղ, շփշփա':

Պապիկիս

Լավ է մեռնել ոտքի վրա, քան թե ծնկաչոք ( Read more... )

Նենց եմ կարոտում տատիկիս, մենք շատ մոտ էինք... Ինքը ստանդարտից դուրս մարդ էր` իր բոլոր անտանելի գծերով հանդերձ: Ահավոր վառ երևակայություն ուներ, ու քանի որ գրել-կարդալ չգիտեր, ոչ էլ աշխատում էր, իր էդ ձիրքը օգտագործելու համար օգտակար դաշտ չուներ: Բայց էդ իրեն ուտող երևակայությունը մի տեղ պիտի դուրս գար, թե չէ. պատմություններ էր մոգոնում: Անընդհատ ( Read more... )