Усё часцей задумваюся аб тым, што цяперашняе працоўнае месца ну зусім не тое, чаго патрабуе душа. Не, тут цікава, заробак разы ў два вышэй, чым на папярэдняй працы, але ўсё-роўна “что-то не так”.
І вось дайшоў да таго, што змагаючыся сёння з бязсонніцаю, падумаў, а ці трэба чапляцца зубамі за месца, каторае не такое ўжо і ідэальнае, як падалося пры ( Read more... )

6 дзён таму Свет перакуліўся. Дакладней пачалося ўсё 1,5 месяцы таму, але 11 верасня цемра дасягнула свайго апагею. Канчаткова ўпэўніўся, што смерць - самае варожае для чалавека. Якім бы гуманістам і праведнікам ты не быў, у выніку атрымаеш адно: пакуты агоніі і вакуум.

Веруючым людзям, напэўна, прасцей перажываць сыход родных. Куды ўжо мне, са ( Read more... )

Не можа быць так, каб раз! - і ўсё хораша. Гармонія, раўнавага бяруць сваё - сцервы клятыя. Толькі ўладкаваўся на новую працу, азірнуўся на мінулае і думаю: можа, нарэшце, белая паласа пачнецца? А хрэн там. Бабуля захварэла. Цяжка, пакутліва. Кожны тэлефонны званок з дому б'е па сэрцу і галаве. Чэрнь не адпускае, не хоча адпускаць. Смокча сілы, ( Read more... )

( Read more... )

Чарговы год прайшоў=) ну, каб яшчэ пару разоў па столькі=) каўтанулі, як казаў адзін мой выкладчык!

Карацей, гэты пост - вынік месячнага бальнічнага) а вынік такі: як толькі ў вас забаліць правы бок - выклікайце таксі і едзьце ў шпіталь. Чаму таксі? Таму шта хуткую, вы будзеце чакаць гадзіну, за гэтую гадзіну можа лопнуць апендыкс і ўсё скончыцца 30 днямі "адпачынку" замест якога тыдня. Такія справы, хлопцы і дзяўчаты, спадары і спадарыні.=)

Але! ( Read more... )

Толькі днём скардзіўся, што няма матэрыялу для разважанняў і на табе, жыццё тут жа падкінула ( Read more... )

Учора адзін фрэнд папікнуў мяне, маўляў, чаму закінуў дзённік? А я такі: а не ведаю. Пісаць асабліва  няма пра што, а пераліваць ваду з рэшата ў рэшата выглядае зусім недарэчным. Таму літаральна ў двух словах: я ўсё яшчэ ў Беларусі, я ўсё яшчэ бібліятэкар (нажаль) і я ўсё яшчэ жывы, дзякуючы таму, што асобныя праменьчыкі чалавечага грамадства ўсё ж ( Read more... )

Добры вечар, паважаны чытач. Прабач, што даўно не бачыў ад мяне ні радку.) Не было адпаведнага настрою. А вось зараз я на хвалях эйфарыі і таму вырашыў падрыхтаваць такую вось фота-справаздачу.) З 10 па 18 ліпеня я знаходзіўся ў Вільне на Летняй школе па правах чалавека. Гэты час азначаны з'яўленнем новых крэатыўных, размуных, шчырых, светлых ( Read more... )

Проста  24.