Неўзабаве пасля паўдня дождж і бясклёўе прагналі з лёду апошніх вудакоў-му...жыкоў. Ну і я напаследак дастаў з торбы "мыльніцу" ды пстрыкнуў сціпленькі ўлоўчык, суцяшаючыся, што ў людзей і таго нямашацька. Выдыбваў дадому індыком і злараднічаў: "а сёння я вас таксама аблавіў!" Як ні дзіўна, рыбкі гуртом заважылі 1,4 кг.

Колькі табе той ( Read more... )

Палова дзясятай раніцы. На кармушцы (1,5 м ад куханнага вакна) - шэра ад вераб'ёў. З цяжкасцю, бо мітусяцца, штурхаюцца, палічыў гасцей: 14 жэўжыкаў. На падваконні цэлымі светлымі днямі сумуе Ася - слухае вераб'іны тлум, лена пазірае праз шкло на іх сумятню. Паляўнічага азарту ў каціных вачах - ані грана. І нават калі які малалетка пачынае ( Read more... )

Днямі адзін чалавек, які лічыць сябе «носьбітам найвышэйшай інтэлектуальнасці ды вытанчаных густаў» (гл. тлумачальны слоўнік на слова «сноб»), зноў паказаў мне, якім я мушу быць беларусам і пісакам. За гэта яму маё шчырае вяскова-саўковае «дзякуй». Мы ж тут, паймаеш, яўропы ўсё больш па тэлевізары назіраем, а так у асноўным - да кожнай лазіны ( Read more... )

Гэтага старца-небараку я нядаўна ўбачыў на суседняй вуліцы.
    Так няўтульна стала чамусьці.
    Перамогся, праўда, і неўзабаве ўсё ж кляцнуў «затворам» смарта.


( Read more... )

Наведалі з сябрам Сашам любімыя мясціны на Вабічы і Друці. Не ведаю, як хто іншы, а я "прыпухаю" ад "не дагледжаных" савецкімі меліяратарамі рэчак у любую пару года.
      Хаця і жыву каля Дняпра, але аднаго яго мне ўсё-такі мала :)

Восеньскі Вабіч


( Read more... )

     За гэтыя паўтара тыдня падплёў бацькавы карзіны і цесцевы кошыкі, бо ў іх спарахнелі донцы.

А яшчэ - сплёў 6 “бульбяных” карзін (кошыкі таксама ўмею, але чамусьці больш падабаецца рабіць тое, чаму вучыў бацька :)).


( Read more... )

“Калі прападуць пчолы,

праз чатыры гады перастануць існаваць і людзі”.

А. Эйнштэйн

Сябар з болем распавёў, што ў вёсцы, дзе жыве цесць, з 24 пчаліных сем'яў на пасецы пасля лета засталіся толькі 4 - астатнія або адмерлі, або пакінулі домікі. Цяпер на аднаго жыхара вёскі прыпадае адна пчаліная сям'я...

***

На пенсію дзядзька сыходзіць без выслугі,

але ўсё яшчэ марыць

не сядзець, а рабіць:

"Эх, каб мне хто

тапарышча выстругаў,

дык пайшоў бы я людзям

хаты рубіць!"

(Увогуле-то напісана сіе не пра нейкага абстрактнага дзядзьку, а пра аднаго сяргея як пра пісаку :)).

      У прыгарадным аўтобусе пасажырна - людзі едуць з працы дадому, у вёску ( Read more... )

     Кажуць, творчы крызіс у графамана азначае, што хворы паправіўся. У такім разе, на жаль, з надыходам восені хвароба мусіла да мяне вярнуцца...

***

Наракай цяпер хоць да знямогі

на бясконца насмешлівы лёс...

Мне быў кінуўся хохлік пад ногі

у той год, як я стол перарос.

Прастарэкаваць, зрэшты, не буду,

раскажу, як яно і было:

цэлы месяц хлапчыну ад ( Read more... )