Перастаў пісаць "нармальны" дзённік і нешта страціў: унутраны цэнзар "выкрэслівае" гранічную адкрытасць, калі "правярае" твае экспромтавыя посты ў ЖЖ ці Фэйсбуку ( Read more... )

Наведалі з сябрам Сашам любімыя мясціны на Вабічы і Друці. Не ведаю, як хто іншы, а я "прыпухаю" ад "не дагледжаных" савецкімі меліяратарамі рэчак у любую пару года.
      Хаця і жыву каля Дняпра, але аднаго яго мне ўсё-такі мала :)

Восеньскі Вабіч


( Read more... )

Прыкінуў, чые творы ў прамінулым месяцы найчасцей слухаў. Відочнымі лідэрамі сталіся Шалкевіч, "Агата Крысці" і непараўнальная Вальжына Цярэшчанка.

Песні Вальжыны, якой Гасподзь даў празрыстае, лёгкае, але моцнае сапрана, ад самага 89-га года (калі пачуў "ужывую") вярэдзяць сэрца. Вось каму б збіраць залы лядовых ды іншых палацаў ( Read more... )

      Ехаў з працы лясной дарогай і ніяк не мог наталіцца водарам юнацтва. Ландышы цвітуць. Іх у нашым лесе столькі, што ў вачах ад гэтых раслінак - бела-зелена, а ў ілбе ад іх паху - ясна-лёгенька. Пакінуў я ўрэшце націскаць на педалі, пайшоў павольна-расслаблена, любуючыся ландышамі 2010-х, усцешана згадваў ландышы 1970-х, і гнаў, гнаў ад сябе ( Read more... )