zdecydowałam się w końcu na nowy tatuaż. w poszukiwaniach kogoś kto mógłby go dla mnie zrobić zaszłam do pewnego katowickiego salonu ( Read more... )

siedzę sobie drugi wieczór z rzędu w domu i sama w to trochę nie wierzę ( Read more... )

kolejny powrót za nami, tym razem polskie morze - Gdynia. spędziłam tydzień w zasadzie będąc kimś innym, niesamowite uczucie. myślałam, że się nasyciłam, ale niedosyt pozostał, muszę się teraz na nowo żyć pojedynczym życiem ( Read more... )

wróciłyśmy w jednym kawałku, co się nam chwali, nie zobaczyłyśmy wszystkiego, ale i tak myślę, że było ok. Berlin mnie nie zachwycił tak bardzo, jak się spodziewałam. być może ja po prostu nie lubię dużych miast. nigdy nie czujesz się tam jak w domu, każda ulica sprawia wrażenie, że jest tylko drogą, a nigdy celem. przy całym moim zamiłowaniu do ( Read more... )

jechałam dziś autobusem - pewne rzeczy nigdy się nie zmieniają - i podnosząc na chwilę wzrok z ostatnich stron Kurtyzan Katie Hickman, zaobserwowałam na siedzeniach przede mną niezwykłe zjawisko społeczne ( Read more... )

zajechalysmy szczesliwie do naszego hostelu (nie gubiac sie nawet po drodze), przywital nas bosy facet, ktory przedstawil sie jako Ole - nasz gospodarz. podworko jest troche zaniedbane, ale poza tym miejsce jest bardzo przyjemne, a nasz host niezwzkle sympatyczny (w polaczeniu z reszta tego, co o nim wiem, to zdecydowanie jest mezczzyzna mojego ( Read more... )

I just discovered most disturbing thing. Since I am writing new Sherlock fanfiction I was looking for children stories. In one of them I discovered something what made me shiver. In English it may not sound that ambigously but in Polish it is most disturbing. Or maybe it is only me. Here is English version of a song from The Two Travellers ( Read more... )

wczorajsza impreza u polki skutecznie przekonała mnie, że nie lubię imprez. było miło, miałam święty spokój, wszyscy prędzej czy później przewinęli się przez pokój, w którym siedziałam, nikt nie wciągał mnie w rozmowy, a dodatkowo miałam cały internet dla siebie. mogło być gorzej ( Read more... )

wiele lat temu - nawet nie chcę myśleć o tym, jak wiele - ten dokładnie okres był najbardziej magiczny. zbliżający się pierwszy dzień szkoły był nawet lepszy niż święta Bożego Narodzenia i wakacje. pamiętam jak dziś wyglądanie za okno w klasie wciąż jeszcze pachnącej specyficznie po dwóch miesiącach opuszczenia, kupowanie plasteliny, bawienie się ( Read more... )

głos rozsądku w mojej głowie brzmi ostatnio jak Stephen Fry. nie wiem czy to dobrze, ale cieszę się, że ktoś, kto brzmi jak jowialnie i ciepło przekonuje mnie z uśmiechem do rzeczy, które nie zawsze mi się podobają. dziś mój Głos Rozsądku zadał mi pytanie: "You silly girl, a jeśli tego nie powiesz, to skąd mają to wiedzieć?" i oczywiście Stephen ( Read more... )