Ik voel onbestendige leegte. Ik schuifel wat met mijn voeten en focus mijn oren en ogen uit om de wereld te laten vervagen. Ik verwachtte weer thuis te komen, maar dat was wederom een illusie (NATUURLIJK MANON HOE KON JE OOK ZOIETS DENKEN?). Ik zie te weinig herkenning, ik zie ruimtes waarin ik me niet confortabel kan voelen. Ik droom van grote
(
Read more... )