-
Հիմա էլ արձանագրությունները դարձել են «մեծ հաշտություն»
Ինչ հաշտություն՞՞՞ : Եվրոպան իր հաշտությունը իրեն թող պահի: Էս ինչ ստորացուցիչ, անտարբեր վերաբերմունք է՞՞՞ Լրիվ՝ արձանագրությունների շարունակությունն է:
Ով պիտի խոսի հաշտության մասին ու ինչից հետո: Թող սկզբում ճանաչեն Ցեղասպանությունը, որ իմանանք, որ մարդ են: Հետո թող թուրքիան ճանաչի, որ իմանանք, որ պատրաստ են ընդունել, որ մեղանչել են... հետո նոոոոր ( Read more... ) -
տանձի պոչ տղաների, ղզիկության, քիմի ու պուծինի մասին
ֆբ էջս բաց լիներ, այնտեղ կգրեի, բայց այստեղ գուցե ավելի ճիշտ է՝ մնայուն է:
Տղաները, որ բերանները փրփրացրած ֆեյսբուքերում հայ աղջիկներին ասում են՝ դուք պակաս՞՞՞ անբարոյական եք, որ էն քիմին եք ասում անբարոյական... քսանապատիկ անբարոյական են իրենց պատկերացրած անբարոյականության չափանիշի մաքսիմումից: Այնքան անբարոյական են, որ նույնիսկ իրենց բնատուր ( Read more... ) -
Ու հիմա ինչ ՞՞՞
Մեր սպորտսմեննները գնալու են բաքու ( Read more... ) -
ունեցեք ձեր...
ՈՒնեցեք ձեր անմոռուկը. զանգահարեք մեզ ու գնեք այն /գովազդից/
Գիտեք, մենք այնպես էլ չարեցինք մի բան, որ հանրությունը նայի մեզ ու ասի՝ ափսոս էր այս ազգը... նայի ու ասի՝ ինչ զգացմունքային են, ինչ սիրուն բան արեցին, էս ոնց հուզվեցիք, ոնց են կարողացել նրանց...
Թղթաբանա-բիզնեսային տարի ստացվեց ընդամենը: Որպես համակարգչային ծրագրի պես մի բան երևացինք ( Read more... ) -
Իմ էշ խելքը
Թե ասա` ինչի ֆբ-ն բացեցի որ ՞՞՞
Հիմա թույն քննարկում է` 98 տոկոսը Ռուբեն Վարդանյանին է գովում: Ճիշտն ասած` չեմ էլ կարդացել ինչի: Ինչ-որ թույն բառեր է ասել կարծեմ:
Գրեցի` Դիլիջանի դպրոցից հետո ինքը ինչ էլ ասի, ինձ հետաքրքիր չի ( Read more... ) -
ֆեյսբուքը ինձ ասաց՝ նեթ
ջնջեցին ինձ... -
Չափանիշ առ` պաչել-մաչել չկա
Հոգեբանության մեջ... Ավելի ճիշտ` կոնֆլիկտների կառավարման մեջ ասում են` անջատեք խնդիրը մարդուց ու լուծեք խնդիրը ( Read more... ) -
դարբինի սերը
Տատս իրավիճակներում, երբ «կրակն ընկանք»-ը շատ նուրբ գնահատական կլիներ, ասում էր՝ յոթը տարի մուր ենք շռելու:
Ու մի հատ աչքի տակով մեր կողմն էր նայում:
Վերջերս հորաքրոջս մոտ ասացի՝ թույն գնահատական է, պարզվեց տատս «ցենզուռում» էր: Իրականում այդ խոսքը հնչում է այսպես. «Մի անգամ դարբին «սիրեցինք», յոթը տարի մուր ենք շռելու»:
-
նվիրվում է բարեխիղճ սցենարիստներին
Հա, ու` ցեղասպանության մասին սցենարիստների վրդովմունքի հետ կապված...
Ուրեմն` հիմա չգիտեմ ոնց, բայց մի ժամանակ երրորդ դասարանի մայրենի լեզվի դասագրքում մի այսպիսի դաս կար... Մոտավորապես վերապատմեմ`
Մեռավ տեր Սիմոնը, գյուղի միակ ուսուցիչը: Այդ օրը նա եկեղեցու բակում իր աշակերտներին սովորեցնում էր հայերեն այբուբենի վերջին տառը, երբ ներս խուժեցին թուրք ( Read more... )