Сёньня на працы ўсе смакавалі байку пра тое, як адна наша калега адсьвяткавала пасхальны першамай. Ейная сяброўка сядзіць у дэкрэце і, відаць, засумавала па прыгодах. Бо дзеўкі як пачалі сьвяткаваць зранку нядзелі, дык спыніліся толькі сёньняшняй раніцай, калі выявілася, што ўчорашні дзень даўно скончыўся і адной зь іх трэба зьбірацца на працу. Ну ( Read more... )

Учора трапіла на адкрыцьцё дзівоснай выставы. Выстава фотамастачкі Ларысы Пашкевіч. І цяпер хаджу як у чароўным сьне. Усё мне мрояцца нейкія дзіўныя малявідлы... Ну праўда! Аднойчы ў мяне ўжо было падобнае - калі я пабачыла будынак парлямэнту ў Будапэшце. Тады я заскочыла на нейкую касьмічную хвалю і захоплена пражыла на ёй цэлы тыдзень. Ці нават ( Read more... )

Во як бывае: былі знаёмыя з самага дзяцінства, пражылі разам 67 гадоў і памерлі ў адзін дзень. Добрая навіна ці дрэнная? Быццам бы дрэнная - таму што памерлі. Аднак... такая сьветлая і кранальная (навіна) - таму што мала каму выпадае такое шчасьце - знайсьці сваё Каханьне і пранесьці яго, не расьцерушыўшы, праз усё жыцьцё.

В США прожившие вместе ( Read more... )

Людцы, у мяне зьявіўся сьверб напісаць чарговы пост і закінуць процьму фотак ( Read more... )

Сёньня зьезьдзілі паплаваць у Мінскім моры. Ну што сказаць... У баўгараў, туркаў і ўкраінцаў ёсьць Чорнае мора, у расійцаў - Белае мора, у ізраільцянаў - Чырвонае мора, у кітайцаў - Жоўтае мора, а ў беларусаў - зялёнае мора. Вельмі зялёнае. А завецца чамусьці - Мінскае.

Ну, что поделать! В дождь и снег
Нельзя же быть без крова.
Кто сам просился на ночлег -
Скорей поймет другого.
Кто знает, как мокра вода,
Как страшен холод лютый,
Тот не оставит никогда
Прохожих без приюта!
С. Маршак
Іду гэта я праз падземны пераход - а там нейкі асацыяльны тып сядзіць, чакае міласьціну. Прама на прыступках сядзіць. Ногі толькі да ( Read more... )

Мы хотим, чтобы общность наших народов и наших культур имела прочное будущее.
Вот почему мы твердо заявляем о поддержке позиции Президента Российской Федерации по Украине и КрымуНу-ну ( Read more... )

Сёньня сын сказаў, што бачыў на сьценах падземнага пераходу каля ГУМу два вялізныя бел-чырвона-белыя сьцягі. Пацікавіўся, ці мо сёньня якое сьвята кшталту Дня сьцягу ці штось падобнае. Гугл нічога такога не падказаў, і я выказала меркаваньне, што, можа быць, беларускія заўзятары гэтак адзначылі перамогі Домрачавай. "А-а-а-а, - зьнясілена прастагнаў ( Read more... )

Хто ня памятае казку "Дванаццаць месяцаў"? Здаецца, такіх цяжка знайсьці. Калі дзіцячы пісьменьнік Самуіл Маршак прыдумляў гэтую казку, ён нават уявіць ня мог, што могуць быць такія зімы, у якія будзе зусім няцяжка знайсьці кветкі ( Read more... )

О мой народзе! Няўжо гэта праўда?

В. Хурсік: У Польшчы сяляне ў большасьці ня здраджвалі сваім памешчыкам. Расейская ўлада, якая прыйшла падаўляць паўстаньне, зьвярнулася да іх і папрасіла: “скажыце, каго вы больш ненавідзіце. Выкажце свае крыўды, і мы іх усіх павяжам”. Польскі селянін не здаваў свайго памешчыка. У Беларусі было інакш. Калі ўлады ( Read more... )