( Read more... )

Жыцьцё - гэта бясконцае падарожжа, гэта бесперапынная зьмена твайго сацыяльнага становішча і сацыяльнага навакольля. Не ўсе зьмены цалкам прымальныя, аднак гэта жыцьцё. Той вакуум, які ўтварыўся ў маім жыцьці пасля сканчэньня БДУ, пасля высяленьня з інтэрната і ад'езда з Менска, вельмі цяжка запоўніць адэкватна і станоўча. Яго, можна сказаць, ( Read more... )

 Так чОтка адчуваецца зімовы подых, што ўважліва заглядваю ў каляндар, ці не прапусьціў я некалькі залішніх дзён...Тут у інтэрнаце хтосьці абяцае -13 і моцны паўночны вецер, аднак у пакоі пакуль сьпякотна. І ноч сёньня прайшла добра. І раніца пачалася рана. І дзёньнік пішацца добра. Яшчэ б за дыплом узяцца:-)
Апошнія восеньскія дні 2010 году...І ( Read more... )

Увесь сёньняшні дзень атрымаўся нібы ў тумане. Для мяне ўжо адчуваецца зіма. Рад толькі за тое, што да мяне паступова вяртаецца натхненьне.
Сумна глядзець на некаторых людзей. Увогуле некаторыя вядуць настолькі сумнеўную жыцьцёвую гульню, што становіцца не па сабе. 
Дні лятуць, забіваючы ў табе апошняга летуценьніка. Сьніліся такія прыгожыя сны, але ( Read more... )

 На шчасьце, такія людзі доўга не жывуць. Так цяжка адшукаць на жыцьцёвым шляху  адэкватнага табе чалавека, якому гатовы даверыць сябе, адкрыць поўнасьцю, так бы мовіць знайсьці "люстэрка". Так цяжка жыць, калі адчуваеш занадта, бачыш занадта, верыш занадта. Аднак ты нараджаешся не для таго, каб скардзіцца, а для таго, каб стаць. Кімсьці сярод. ( Read more... )

 Першыя ўражаньні ад Мінску ў верасні 2010:
- Сумнеўнае самотнае надвор'е і сабачы холад
- Вецер, што гуляе па нашым пакоі ў інтэрнаце
- Пары, праз якія ёсьць жаданьне павесіцца
- Прашпект Дзяржынскага як прастора бруду і тэрыторыя нібы пасля бамбёжкі
- Астатнія вуліцы, разрытыя і перакапаныя (напрыклад, Маякоўскага)
- Аднагрупнікі, якія нават на 5-ым ( Read more... )

 Напаўастылая шэраватая кава і Роберт Пацінсан з ягоным "Remember me". Дождж за вакном і нячутныя гукі сэрца. І раніцай хуткі цягнік у апастылую сталіцу. Людзі, якія ўспрымаюць цябе такім некім і такім нечым, пра якія ты не маеш ніводнае думкі. Ты сам, што ўспрымаеш сябе такім, пра якога не маеш ніводнае думкі. І канец тунэлю без аніводнага ліхтара ( Read more... )

 Дзіву даешся, аднак толькі я з'явіўся на магілёўскіх вулках і за апошнія два дні мне сустрэлася палова маіх знаёмых. І здараецца ж такое. Адзін за адным)Учора, сёньня. Прыемна бачыць усіх - старых знаёмых, малазнаёмых людзей, добразнаёмых.  
Схадзілі сёньня паглядзелі на гішпанцаў з Вільярэалу. Вільярэал 2 - Дняпро. І ня здолеў Дняпро паваліць ( Read more... )

У панядзелак была неверагодная сьпёка, а ўжо заўтра, як сказала мая сястра, будзе ўсяго +3. Жудасьць!!!!вось табе і выходныя, на якіх мне трэба шмат пахадзіць па гораду, бо прыязжае матуля, будзем пакупаць ноутбук і яшчэ ўсялякія рэчы для інтэрнату. Добра хоць, што пар няма. Толькі вось адсядзелі тры пары медыцыны, прыйшлося ўсімі сіламі ( Read more... )