Калі ўзяць нашу хатнюю бібліятэку, якая тут, і дадаць тую, што засталася ў Менску, усё цалкам зьмясьцілася б у маім кабінэце. Праўда, для мяне месца б там ужо не засталося.
Па чым сумую, дык гэта па нашых пакінутых кнігах.
Паглядзеў я нарэшце тую славутую перадачу пра паэзію на тутбаі. Валярына Кустава і Рагнед Малахоўскі. Неяк вясёленька так усё,
(
Read more... )
Comments 16
есть не так много вещей за которые я благодарна журфаку, но знакомство с этой книгой - из таких вещей. по сию пору эта книга одна из моих любимых, я целенаправленно и с огромным удовольствием писала по ней курсовую. она смешная, очень - и вместе с тем пронзительно грустная. как "Шабаны", кстати. поэтому выпуск этот прочитала на одном дыхании)) спасибо)
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
сярод нас жа няма Фрайдыстаў?
Reply
Мне здаецца, яны паўсюль. Проста добра маскіруюцца пад сваімі венскімі парасонамі.
Reply
а эсэ пра Пушчу будзе?
Reply
Reply
Reply
І прыадкрыцьця завесы тайн прагну ня меней :)
Reply
Заўвага твая была б праўдзівая (датычна мяне ў допісе) шмат у якіх выпадках, але ў канкрэтным дадзеным я мела іншую задачу папросту. І з ёй, спадзяюся, збольшага справілася.
Здзівіла мяне іншае - што ты аніяк не паспрабаваў аспрэчыць камэнт rycynа, пры тым, што падаецца, ведаеш пра мяне крыху болей за названага спадара.
Reply
Reply
Leave a comment