Нахвальваць студэнтаў (у эканом-рэжыме і за рэальныя справы) я люблю куды больш, чым дзяўбсьці іх за ляноту, бяздумнасьць, абыякавасьць і банальнае раздалбайства. Але, нажаль, усё больш і больш даводзіцца займацца дысцыплінарнымі і мабілізацыйнымі прамовамі, падчас якіх моташна ад самога сябе, бо выразна разумееш, што 10-15 шпіцрутэнаў мелі б куды
(
Read more... )