Навакольная прастора нязмушана накладае свой адбітак на твае жыццёвыя рытмы. Мінск пасля Полацку нагадвае мітусьлівы мурашнік і змушае рухацца ў адпаведным тэмпе. У Маскве Мінск прыгадваеш як сонны горад, што застыў паміж сталінскім ампірам і пачварным новабудам. У вёсцы рытм ледзьве пульсуе, здаецца, што свет ня рухаецца ўвогуле. Але дзіўная рэч
(
Read more... )