Электронная пошта сапсавала ўвесь эфект раптоўнай сустрэчы з тэкстам дыплома, які студэнт падкідае за пару дзён да канчатковага тэрміна здачы. Раней бедалага вымушаны быў асабіста прынесьці сваю пісаніну навуковаму кіраўніку і, седзячы побач, слухаць усе тыя ласкавыя словы, якія прамаўляе выкладчык, упершыню ўбачыўшы такі геніяльны тэкст... Зараз ( Read more... )

( Read more... )

- Мяне вельмі цікавяць могілкі, я хачу пісаць пра іх! - безапеляцыйна заявіла мне студэнтка, як толькі мы пачалі абмяркоўваць тэму дыпломнай работы ( Read more... )

Вычытваю дыпломы. Больш за ўсё засмучаюць не факталагічныя памылкі ці недастатковая аргументаванасьць высноў, але адсутнасьць пачуцьця мовы ў большасьці прац. Прыкладна такой мовай крыўляліся фашысты ў савецкіх фільмах пра вайну...

Не люблю рэдактарскую работу. Асабліва ў такі прыгожы сонечны дзень. Вычытваю дыпломныя работы студэнтаў.
З папраўкай на добры настрой, практычна не мацюкаюцся...

Мяркуеш прыемна, калі дыпломнік цытуе цябе па 2 разы на кожнай старонцы? Непрыемна. Бо дыпломнік больш нікога не цытуе.

Дыпломніца абараняла работу па цыганах Беларусі. Такія мілыя, харошыя людцы, так нацярпеліся ў часе вайны... Высновы скрозь пазітыўныя. Старшыня камісіі справядліва пацікавіўся, ці выкарыстоўвала дыпломніца дадзеныя МУС па наркатрафіку. Тады запытаўся пра вобраз цыганоў у народнай культуры, а таксама, якім чынам трактаваная гэтая этнічная група ( Read more... )

Амаль усе дыпломныя работы маіх студэнтаў вярнуліся з ухвальнымі рэцэнзіямі. Аніводнай заўвагі. Нават не цікава, бо я та ведаю, што ідэальных тэкстаў, як і рэцэнзентаў, не бывае.

Ай, дзеванька, ня плач. Абароніш свой дыплом -- нікуды ён ня дзенецца. Атрымаеш сваё апошняе "выдатна" у залікоўку і высахнуць сьлёзкі. Не бядуй, не прымай да сэрца слоўца крытычнае кіраўніка навуковага ды рэцэнзента сталічнага. Работа ў іх такая, што ў жукоў-караедаў, -- выядаюць поядам лірыку, рэжуць па жывому паэтыку ( Read more... )