( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

Дзіўнае адчуваньне, калі стаіш на сутоку Нёмана і Вяльлі, а горад за тваёй сьпіной гаворыць на незразумелай мове.

У азёрах і рэках люблю купацца галяком...
Сёньня давялося пыліць 7 км задушлівым прасёлкам і думкі мае былі не пра рыбалку ці грыбы-ягады, а пра тое, як я купаюся галяком у Дзьвіне, Уле, Дрысе, Абалянцы... Пакуль перабіраў у памяці ўсе вадаёмы, дарога мая пакутлівая скончылася... 

Вось падумаў: якое беларускае азяро самае для мяне любімае? Разважаў, успамінаў, прыгадваў краявіды і рыбалкі... Любімага азяра так і не прызначыў, бо іх дзясяткі. А з рэкамі прасьцей. Самая любімая - Дзьвіна, а далей - усе яе прытокі. А ці ёсьць у цябе, мой шаноўны сябра, любімае азяро ці рака?

( Read more... )

*    *    *
Жыцьцё праходзіць,
а я ні разу яшчэ зімой
не лавіў рыбу на рэках. 
Сьнежаньскі смутак
поўніць душу маю...