( Read more... )

Італьянскі штопар

Убачыць кастрычніцкім вечарам італьянца ў гарэлачным аддзеле сеньненскай крамы - усё адно, як угледзіць малпу замест коткі ў вясковай хаце. Пажылы, лысаваты італьянец выбіраў праз маладзенькую, школьнага веку, перакладчыцу “сухач” і “шамапань” беларускага разьліву. Іншага віна не было, а да гарэлкі чужаземец, па ўсім відаць, быў ( Read more... )

( Read more... )

Духмяная венская кава ў восеньскім змроку - тое, што трэба. Утульны, цёплы водар і цыгарэтная зацяжка ўсмак. Хораша! Толькі вось думкі, чамусьці, не пра Вену, а пра кастрычніцкае Сянно і яго чатыры бронзавыя тайны. Я іх разгадаю неўзабаве, калі буду піць венскую каву непадалёк ад галоўнай плошчы мястэчка.