"Гордость - это вера в идеал, которую питал Бог, сотворяя нас. Гордый человек сознает идеал и жаждет воплотить его в жизнь. Его не влечет счастье и удобства, о которых не помышлял, создавая его, Господь. Для него успех - претворенная в жизнь идея Бога, и он любит свою судьбу. Как хороший гражданин находит счастье в служении обществу, так гордый ( Read more... )

Гэтая жанчына, баранэса мінулага стагоддзя (часам здаецца, што нават пазамінулага), цікавая, чамусьці ўпэўнена, надзвычай прыгожая жанчына, піша пра Афрыку, афрыканцаў, вернікаў, плямёны, звычаі, прыроду, параўноўвае характары афрыканцаў і белых, старых і маладых. Атрымліваецца выдатна. Кніга нясе, як плынь. Цікавае, жывое апісанне людзей, ( Read more... )

На нарадзінах Я. два дні таму Т. перадала тое, што хацела падараваць мне на мае нарадзіны паўгады таму - тэкст п'есы, на якую хадзілі разам, глядзелі і пераглядалі. Найлепшы спектакль! "Десять мінут надежды" - пра смерць, каханне, сяброўства, творчасць, адвагу... Перачытваю, чую інтанацыі актораў. Яго больш не ставяць, але цяпер магу ныраць у яго, ( Read more... )

Гэты тэкст... http://www.theosophy.ru/lib/bodhisat.htm я яго ўсё ж дачытаю. Палова дужа захапляе слушнасцю, частка падаецца проста панацэяй, добрая частка выносіць мозг дзікунскасцю і супярэчаннем з іншымі засвоенымі крыніцамі і досведам. Можа яшчэ ў перакладзе справа? А верагодней, тэкст не па адрасе. Цяпер наогул дабралася да дыялога, на які мне ( Read more... )

Сустрэла цудоўны вершык пра цмока. Вельмі павучальны

( Read more... )

Закохвацца? Ды ну нафіг, нефіг ( Read more... )

Парайце, калі ласка, пачытаць што-небудзь цёплае, натхняльнае, прасвятляльнае і жыццяадражальнае. Можна і з дзіцячай літаратуры, толькі якаснай, ці з духоўнай літаратуры (толькі не хрысціянскай і прыдатнай да ўспрымання).

Сапраўды, "когда что-то кончается в жизни, будь то плохое или хорошее, остается пустота. Но пустота, оставшаяся после плохого, заполняется сама собой. Пустоту же после чего-то хорошего можно заполнить, только отыскав что-то лучшее." (с) Э.Х.

Згодна цалкам, праўда, пакуль (а можа як і ў большасці выпадкаў) не зусім разумею, які ў мяне зараз варыянт

  Каб перажыць наноў, зразумець, адкуль зъявілася мая даўняя мроя, якая цяпер так блізка, узялася перачытваць у транспарце “Свята, якое заўжды з табой”. Запоем, забыўшыся на прафесійную лексіку па-ангельску, якую хацела не тое што вывучыць - перагледзець, на ўсю іншую інфармацыю для прачытання літаральна ў бліжэйшыя тры дні, я п’ю сказы, як піла ( Read more... )

Нідзе не фіксуючы вызначальныя падзеі апошніх месяцаў, баюся забыць даты, нейкія ўжо забыла, часам шкадую, бо было б цікава прааналізаваць хаду, развіццё, але пасля прыходжу да высновы, што ўсе гэтыя фармальнасці неістотныя, а значэнне маюць толькі іх вынікі на цяперашні момант.

( Read more... )