Зараз падаецца, што гэта быў толькі сон.

( Read more... )

Месяц амаль няспыннай эйфарыі.
Той дзень, калі ўсё пачыналася... Сонечны, цёплы. Шпацыр па горадзе, катаньне на трамвайчыках, няёмкасьць пры разьвітаньні і непараўнальна цёплыя на разьвітаньне абдымкі.
Такое шчасьце, што, здаецца, магла б і памерці, бо, зведаўшы яго, жыцьцё ўжо пражыла не дарма.

Listen or download Loreen Euphoria for free on ( Read more... )

А мне падабаюцца паўзмрочныя зімовыя ранкі. Асабліва, як сёння: не халодна, ветру ды ападкаў няма. Ідзеш, у вушах музыка. Наваколле, прырода яшчэ нібыта спіць. І ўнутры нешта яшчэ спіць. Ідзеш нетаропка і адчуваеш адзінства са Светам, гармонію. Вакол людзі, шмат людзей, яны спяшаюцца на вучобу, на працу, яшчэ кудысьці. Змрочныя твары, патухлыя вочы ( Read more... )

( Мне плохо. )

Нешта мяне хвалююць думкі пра Новы Год.
І справа зусім не ў тым, што сэсія, экзамен 31.12, экзамен па эканоміцы 05.01, не... Гэта ўсё дэталі.
Справа ў прадчуванні, што гэты НГ будзе не на шмат лепшым і весялейшым за мінулы.

І так, прадказанні не спраўдзіліся. :(

Настальжі...

Пра каго ж мне Лёша распавядаў на лекцыях па філасофіі?.. Пра філосафа нейкага. Неяк да слова прыйшлося. Не памятаю ні пра каго, ні што, але зараз чамусьці так узгадаць хочацца.

UPD. Пэўна, гэта быў Фейербах.

Упершыню была на такім мерапрыемстве...
Гэта проста невымоўна!
На дзве з лішнім гадзіны я абстрагавалася ад усяго навакольнага Свету, растварыўшыся ў рытмах барабанаў і не ўсведамляючы нічога, акрамя танца з агнём, танца агню перад вачыма...

Але, негледзячы на ўражанні, эмоцыі, едучы дамоў, я ледзь стрымалась і не расплакалась, усведамляючы ( Read more... )

Есці ёй зусім не хочацца, але раптам яе апаноўвае нястрымны апетыт на шакалад, відаць, узровень сератаніну ў мозгу занадта нізкі, думае яна. Вечар, цямнее ужо рана, мозг патрабуе святла і трыптафану, каб вырабляць сератанін.
Катрын Шміт ,“Ты не памрэш”
Трыптафан - незаменная амінакіслата, біялагічны папярэднік сератаніну ( Read more... )

Однажды со светофором, который висит на соборной площади в Милане, произошло что-то странное: все огни его вдруг окрасились голубым цветом, и люди не знали, что делать - переходить улицу или не переходить? Идти или стоять?
Все глаза светофора излучали голубой свет - во все стороны только голубой свет. Таким голубым никогда не было даже небо над ( Read more... )