А мне падабаюцца паўзмрочныя зімовыя ранкі. Асабліва, як сёння: не халодна, ветру ды ападкаў няма. Ідзеш, у вушах музыка. Наваколле, прырода яшчэ нібыта спіць. І ўнутры нешта яшчэ спіць. Ідзеш нетаропка і адчуваеш адзінства са Светам, гармонію. Вакол людзі, шмат людзей, яны спяшаюцца на вучобу, на працу, яшчэ кудысьці. Змрочныя твары, патухлыя вочы ( Read more... )