Գազավիկը, սիգարետը բերանին, նորոգում էր մեր շենքի վրայով անցնող բարակ խողովակը, որը պոկվել էր, ու միջից գազ էր ֆշշում: Ես որ տեսա, գույնս գնաց...
- Սիգարետը...
- Չվախենաս, քուրիկ ջան, բան չի ըլնի, գազն ինձ ճանաչում ա:
Էդ պահին տեսավ մեր մեծ շանը, ու սփրթնելու իր հերթն եկավ: Դե շունն էլ հո իրեն չէր ճանաչում...
(
Մյուսը )