Ֆեյսբուքում Հայկ Հովյանը գրել էր, որ բոլորի լավագույն գրքերի տասնյակներն իրար նման են, տեսնես ինչու՞։ Իմ պատկերացմամբ՝ դա պայմանավորված է նաև միանման փորձառությունով, միանման աղբյուրներից խորհուրդներ ստանալով։ Ես էլ որոշեցի իմը գրել, բայց ամեն գրքի հետ կնշեմ նաև, թե ոնց եմ գիրքը հայտնաբերել, որտեղից է ճաշակս թելադրվել։ Կենտրոնանում եմ մենակ 2019 - ( Read more... )

Այս տարվա «Լավագույն միջազգային ֆիլմ» անվանակարգում Օսկարի ներկայացված ֆիլմերի թվում է իռլանդական «Հանգիստ աղջիկը»։ Սա ոչ միայն այս անվանակարգում երբևէ հայտնված առաջին իռլանդական ֆիլմն է, այլև առանձնանում է նրանով, որ իռլանդերեն է, ոչ թե անգլերեն։ Քսանմեկերորդ դարում անգամ Իռլանդիայում իռլանդերենի լեզվակիրների թիվը խիստ փոքր է. ըստ տարբեր ( Read more... )

Լիբանանցի գրող Հանան ալ-Շայխի «Եղնիկի մուշկը» վեպի արաբերեն վերնագիրն անգլերեն դարձել է «Ավազի և զմուռսի կանայք»։ Ու հենց այդ վերնագրով գիրքն էր, որ մեր մոտակա գրախանութից պատվիրեցի՝ առանց իմանալու, թե ինչ եմ կարդալու․ կորոնավիրուսի օրերին գրքերս վերջանում են շատ արագ, իսկ մեր տարածքի փոքր բիզնեսներին աջակցություն է պետք։

( Read more... )

Կորոնավիրուսի օրերին կարդալ չի լինում։ Այս օրերին փնտրում եմ գրքեր, որոնք կհամապատասխանեն կարանտինային օրերի տրամադրությանը՝ տանը մնալուն, անորոշ ապագային, համընդհանուր անհանգստությանը։ Դիստոպյան վեպերի տրամադրություն չկա։ Ինձ հիմայի մասին գրքեր են պետք՝ հիմայի ամենալայն իմաստով։ Հիմա մոդիանական տրամադրություն է։ Դրա համար Մոդիանոյի «Վիլլա տրիստը» ( Read more... )

Արգենտինացի գրող Սամանթա Շվեբլինի «Տենդային երազը» վիպակում հիվանդանոցում մեռնող Ամանդան իր կյանքի վերջին օրերի պատմությունն է պատմում մահճակալին նստած փոքրիկ Դավիթին։ Ամանդան Դավիթի մայրը չէ, բայց Դավիթն այնտեղ է ու պնդում է, որ Ամանդան ամենայն մանրամասնությամբ պատմի իր կյանքի վերջին օրերի պատմությունը։

( Read more... )

( Read more... )

Այդ օրն աշխատանքից հետո ահագին անտրամադիր էի. դեռ մի ամիս առաջ կազմակերպածս Կոպենհագենի համալսարանի նախկին ասպիրանտների հանդիպմանը ոչ ոք չեկավ։ Ու չնայած հաջորդ շաբաթ օրացույցս պայթում էր զանազան ընկերների հետ հանդիպումներից, միևնույն է, ոչ մեկի չգալն առիթ դարձավ, որ տրամադրությունս ահավոր ընկնի։

Տուն գնալու ճանապարհին որոշեցի մետրոյից շուտ իջնել ( Read more... )

Գրական փառատոնների լավն այն է, որ կարդացածդ հեղինակներին բեմի վրա տեսնում ես իրենց սեփական գործերի մասին հարցազրույցներում։ Բայց լավ է նաև այն, որ նոր հեղինակների ես բացահայտում. ծրագիրը փորփրում ես, գնում ես հարցազրույցը լսելու։ Դուրդ եկավ, կարող ես կարդալ։

Շվեդ գրող Լինդա Բոստրյոմ Կնաուսգորդը հենց այդ հեղինակներից էր։ Երբ Օրհուսի LiteraturExchange ( Read more... )

Երբ մոտ մեկուկես տարի առաջ Ծննդյան տոներին Բոլանյոյի 2666֊ը նվեր ստացա, վստահ չէի՝ կկարողանա՞մ հաղթահարել գրքի 900 էջերը։ Հսկայական գիրք մանր տառերով։ Հատուկ նվիրում էր պետք, հատուկ մոտիվացիա այն սկսելու ու հետո նաև ավարտելու համար։ Այն, որ Փաթի Սմիթի սիրած գրքերից է, որ Բոլանյոն Վալերիա Լուիզիելին Լուիզիանայի փառատոնի ժամանակ հենց Բոլանյոյի անունը ( Read more... )

Կոպենհագենի ֆրանսիական գրախանութ֊սրճարանը ժամանակին իմ սիրած վայրերից էր։ Երբ դեռ ասպիրանտ էի, հաճախ գործից շուտ էի դուրս գալիս, որ հասցնեմ մինչև փակվելը մի բաժակ սուրճ խմել։ Նստում էի պատուհանի մոտ ու գրում ժամերով։ Էնտեղ են գրվել շուտով լույս տեսնելիք գրքիս պատմվածքներից շատերը։ Գրվել են նաև լիքը խզբզոցներ՝ որպես իմ կյանքից վռնդված մի տղայից ( Read more... )