- Długo tam będziesz?

- Tak. Umrę tu.

- To uprzedź mnie, kiedy, żebym mogła wynieść twoje ciało i się wykąpać.

- Jasne. Powiem ci, jak już umrę.

- Może chwilę wcześniej?

- Nie! To zepsuje niespodziankę.

Wygląda na to, że się dzisiaj nie wykąpię…

Edit: Nie jestem pro w robieniu sobie zastrzyków. Miejsce, gdzie zrobiłam dzisiejszy wciąż ( Read more... )

Rozmowy współlokatorskie:

- Prasujesz skarpetki - zauważyła Mała. Stanęła w progu pokoju przyglądając mi się z nieokreślonym wyrazem twarzy.

- Yhm.

- Jesteś zdenerwowana.

- Po czym poznajesz?

- Po tym, że prasujesz skarpetki.

Och. Jasne. No, tak, trochę się zdenerwowałam. Ale już się uspokoiłam. W szafach od dawna nie było tylu ( Read more... )

Od kiedy Istota wyprowadziła się z Jamnikiem do dziadków, nie mam jakoś weny do wklejania notek. Na szczęście, bądź nieszczęście, wkrótce się to skończy, bo zamierzam zgarnąć Stworzenie z powrotem, kiedy odwiedzę rodzinę na święta. Zabrano mi myszy, zabrano Jamnika, niech chociaż Istota wróci…

Tymczasem znowu mieszają mi się pory doby, więc siedzę ( Read more... )

Mała - nie wyglądasz, jakbyś był zafarbowany.

Sweter - ?

Mała - Nie jesteś zafarbowany… Jesteś tylko mokry, prawda?

Sweter - ?

Airt - Mała…

Mała - Masz coś do moich rozmów ze swetrem?

Airt - Skądże.

1 min. później…

Mała - Co robisz? Acha, kapiesz!

1 min. później…

Mała - No co ja mówiłam o kapaniu? Mówiłam coś przecież. No widzisz? - Ostatnie zdanie ( Read more... )

Ktoś zapukał do drzwi mojego pokoju. Założyłam, że to Mała, bo pomimo głowy naładowanej filozoficznymi pojęciami nie przewidywałam żadnych innych bytów w naszym mieszkaniu, więc powiedziałam „proszę”.

Mała uchyliła drzwi i zapytała:

- A właściwie, dlaczego my nie mamy monopolu?

Milczałam przez chwilę, bo próbowałam opanować w myślach wizję ( Read more... )

Bo gdyby nauczyciele nie zarabiali tak niewiele. I gdyby uczniowie naprawdę chcieli się czegoś w szkole nauczyć…

- Wiesz co? - zapytałam przytulając się do framugi nieistniejących drzwi kuchennych. Mała widocznie miała dobry, okołopółnocny nastrój, bo zamiast jęknąć, jak to ma w zwyczaju, uniosła pytająco brwi znad kubka z herbatą.

- Przyszło ( Read more... )

 - Wschodów słońca ci brakuje? - zapytała sceptycznie Mała po moim marudzeniu na temat „kiedy mieszkałam gdzie indziej, miałam piękny widok na wschody słońca nad lasem”.

- Tak! To przez ten blok! - Zamaszystym ruchem wskazałam czteropiętrowiec za oknem. - Zburzmy go!

Mała spojrzała na mnie znad okularów, które zsunęły się po jej nosie jeszcze ( Read more... )

Rozmówki studentów mlekopijnych (zamiast alkoholu nasza lodówka do niedawna zawierała pięć kartonów mleka):

- Leży u mnie od pół roku - oznajmiła Mała przynosząc mój pomarańczowy zakreślacz.

- Widocznie jest mu to przeznaczone - odparłam. Po wypiciu kolejnej szklanki mleka włączył mi się nastrój radosny i bezproblemowy.

- Nie mam na niego ( Read more... )

Wy jesteście naprawdę dziwne. To z pewnością wpływ japońskich dram.

- To już nie uczelni?

To też. Ale posłuchaj się sama...

Mała: Zostawiłaś swoją kanapkę

Airt: Naprawdę?

M: Yhm. Będziesz ją jeść? Bo, jak nie, to ja ją wezmę.

A: To kanapki się je?

M: Nie. Przykleja do ściany.

- Dramy mówisz Istoto?

 - Naprawdę mam to zrobić? - pytam pełna wątpliwości.

Czemu nie? Sama zaproponowała. - Istota zawisła za mną zaglądając mi przez ramię. Siedzę tyłem do okna, a moje nogi bezwładnie opadają na podłogę. Dwie godziny ddru zrobiły swoje.

- No niby - przyznaję. - No więc Mała…

Wiesz, te początki zdań i poprawna polszczyzna…

Rzucam Istocie wrogie ( Read more... )