- Naprawdę mam to zrobić? - pytam pełna wątpliwości.

Czemu nie? Sama zaproponowała. - Istota zawisła za mną zaglądając mi przez ramię. Siedzę tyłem do okna, a moje nogi bezwładnie opadają na podłogę. Dwie godziny ddru zrobiły swoje.

- No niby - przyznaję. - No więc Mała…

Wiesz, te początki zdań i poprawna polszczyzna…

Rzucam Istocie wrogie ( Read more... )