(Untitled)

[urish]

Մի բան փնտրելիս պատահաբար ընկա այստեղ։ Հետաքրքրեց՝ որքան է ճիշտ իմ հայերենը։ Ինքնաստուգումը ցույց տվեց, որ խոսքումս առկա են հետևյալ սխալները (որոնցից որոշները հատկապես անսպասելի էին, օրինակ՝ «գլխիս պտտվում է»)։
Եվ այսպես՝

Ես գտնում եմ որ... - սխալ է։ Ճիշտը - Կարծում եմ
ինձ հետաքրքիր է   - սխալ է։ Ճիշտը - ինձ համար հետաքրքիր է
ինձ հաճելի է -

Comments

Erku apushutyun!

[artashes98]

սառեցի/ սառչեցի - սխալ է։ Ճիշտը - սառա
գլուխս պտտվում է - սխալ է։ Ճիշտը - գլխիս պտտվում է

[urish]

Isk ete masnagetnern en Asum? Petq a haskanal der te inchu.

[artashes98]

Mi vija indz het. Yes jisht asa. :P

[urish]

Sarahn sarav saravandum. Sounds right! :))

[deghin]

Ան, Արտաշեսի նշածներն իրոք սխալ ուղղումներ են, բայց դրանք միակը չեն, էլի կան անկապություններ։ Հա, որպես բարբառային/խոսակցական՝ «սառա» ձևը կարելի ա ընդունելի համարել, բայց ճիշտը «սառեցի»-ն ա։ Այ, «սառչեցի»-ին իրոք սխալ ա

[urish]

Չգիտեմ, ենթադրում եմ, որ ներկայումս հայերենի իսկական, խորը մասնագետներ համարյա չեն մնացել, ու նորեր էլ թերևս չեն առաջանում, դրա համար լեզվական գրաքննություն, առավել ևս օնլայն աղբյուրներ չկան, երբեմնի լավագույն մասնագետների աշխատանքները սովետական տպագիր գրքերում են, իսկ հայկական վիկին երևի հիմնականում օգտվում է ինտերնետային աղբյուրներից, որոնք պատահական են և, բնականաբար, չճշտված։
Չգիտեմ, թե այս իրավիճակի հետևանքով լեզուն ինչ հետադիմում ու աղավաղում կապրի /և ապրում է/...

Ի դեպ, ես, այնուամենայնիվ, կուզենայի լսել գլուխը պտտվելու և սառելու վերաբերյալ վերոհիշյալ ուղղման հեղինակի մեկնաբանությունը։

Ինչ վերաբերում է շնորհակալ լինելուն, բառի իմաստից ելնելով՝ կարծում եմ, որ, այնուամենայնիվ, ճիշտը ինչ-որ մեկից շնորհակալ լինելն է, որովհետև շնորհը կալում ես, վերցնում ես, որը պահանջում է բացառական հոլով։

Իսկ "ինձ հաճելի է/հետաքրքիր է" ինձ մի տեսակ ճիշտ է թվում. համար-ը կարծես դուրս է մղվում, սղվում է, որից տվյալ դարձվածքը դառնում է ավելի հղկված։

[deghin]

Ան, «շնորհակալ լինելու» հետ կապված համաձայն եմ, ես ինքս էլ եմ տենց ընկալում, ու ինձ համար էլ ա -ից-ով ձևն ավելի ճիշտ, բայց փաստն էն ա, որ ներկայումս երկու ձևերն էլ ճիշտ են համարվում պաշտոնապես։ Ու որ խորանաս, -ին-ով ձևն էլ իրա բացատրությունն ունի՝ կարծես ոչ պակաս տրամաբանական։ Օրինակ՝ «շնորհակալ» բառը եթե փոխարինենք «երախտապարտ» բառով, որը լրիվ նույն իմաստը կարտահայտի, կասենք՝ երախտապարտ եմ էսինչին, չէ՞, ոչ թե էսինչից։ Կամ, ասենք, «պարտական» բառը եթե վերցնենք, կլինի պարտական եմ էսինչին, ոչ թե էսինչից։ Էդ առումով եթե շնորհակալ բառի ոչ թե կազմության մեջ խորանանք, այլ վերցնենք որպես վերաբերմունք էսինչի նկատմամբ, կստացվի, որ -ին-ով ձևն էլ ա նույնքան ընդունելի

[urish]

Շնորհակալի հետ համաձայն չեմ։ Այո, երախտապարտ լինել ինչ-որ մեկին, բայց դա չի նշանակում որ շնորհակալը պիտի իր կաշին փոխի ու ինքն էլ դառնա "պարտքի տեր" :)) Ինձ թվում ա, հենց էս դեպքում ոչ թե լեզուն ենթարկվում ա ճիշտ կա բնականոն տրանսֆորմացիայի, այլ աննկատ աղավաղվում ա, ավելի ճիշտ՝ կարծրանում է լեզվական ակնհայտ սխալ՛

Ինչ վերաբերում ա տարբեր տեսակետներին, եթե տվյալ տեսակետը տրամաբանական բացատրություն ունի, ես այն հակված եմ ընդունելու։

[deghin]

«Սառա»-ի հետ կապված մի բան մտքովս անցավ։ Եթե որպես անորոշ դերբայ՝ հիմք ընդունենք «սառչել» ձևը, ապա իսկապես «սառա» պիտի լինի ճիշտը։ Համանման օրինակներ բերեմ, տես. կպչել - կպա (ոչ թե կպչեցի), կորչել - կորա (ոչ թե կորեցի), փախչել - փախա (ոչ թե փախչեցի) և այլն։ Այսինքն՝ -չ- սոսկածանցը դուրս ա գալիս անցյալ կատարյալի դեպքում։ Ուղղակի էստեղ հարցն էն ա, որ մենք ավելի հաճախ որպես անորոշ դերբայ՝ հիմք ենք ընդունում ոչ թե «սառչել» ձևը, այլ «սառել», իսկ էդ դեպում «սառեցի»-ն ա ճիշտ։ Մնում ա պարզել՝ «սառել» ձևը՝ որպես «սառչել» ձևի զուգադրություն, ընդունելի համարվում ա, թե սխալ ա իրականում։

[urish]

Տեսնու՞մ ես, ինչ-որ հիմք ունեցել ա հեղինակը։ Ինչքան հիշում եմ "սառել" բառ գոյություն չունի, ճիշտը սառչելն ա։